امروز نخستین روز آغاز مکتبها بود اما برخی از دختران دانشآموز می‌گویند که به دلیل محرومیت از مکتب، دختران با تهدید ازدواج‌های اجباری و چالش‌‌های روحی و روانی رو به رو اند.
به‌‌دلیل محدودیت‌های طالبان دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم در سراسر افغانستان اجازه رفتن به مکتب را ندارند، برخی دیگر از دختران دانشآموز نیز می‌گویند، هیچ طرح دیگری جاگزین مکتب شده نمیتواند و تاکید می‌ورزند که آموزش حق آنان‌ست و طالبان باید دروازه مکتبها را به روی دانش‌آموزان بالاتر از صنف ششم بازگشایی کنند.
مرسل محمدی، یکی از این دانش‌آموزان دختر هنوز قلم‌اش به امید فردا می‌نویسد، هرچند که محدودیت امروز یادهای شیرین دیروز را در میان این برگه‌‌های کتاب، پر از درد ساخته است. دونیم سال محرومیت از آموزش را در زیر این سقف سپری کرده؛ از تهدیدها و چالش‌ها در برابر دختران دانشآموز می‌گوید.
این دانش آموز می‌گوید: «دونیم سال از آموزش محروم شدیم، در این دو نیم سال طالبان تمام زنان را از همه حقوق انسانی شان، محروم ساختند، به مشکل‌های روحی و روانی دچار شدند، و حتا خانواده‌ها به ازدواج اجباری در آوردند دختران شان را.»
دو نیم سال می‌شود که سیاهی محرومیت از آموزش، بر زندگی دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم سایه افکنده است، در این مدت طرح‌های بدیل مکتب برای دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم، ارایه شد. مکتب انلاین، یا درس‌های خانه‌گی. اما به باور برخی دانش‌آموزان دختر، هیچ طرحی نمیتواند جاگزین مکتب شود.
سنگیتا ستیز، دانش‌آموزی از ولایت جوزجان افزود: «درس انلاین تاثیرگذار نیست، نسبت به درس حضوری، چون مثل من هزاران دختر افغان حضور دارند، نمیتواند هزینه انترنت را پرداخت کند، و درس انلاین بخواند،درس حضوری بهتر از درس انلاین میباشد، که می‌توانیم چیزهای خوب را از آن برداشت کنیم.»
عمره ولی‌زاده – دانشآموز دیگری می‌گوید: «امسال هم که سال جدید می‌آید، ما هم در این سال زیاد امید داریم دوباره دروازه‌های مکتب باز شود و به مکتب برویم، آمادگی زیادی گرفتیم، لباس مکتب خریدیم، قلم، کتابچه خریدیم، بکس مکتب خریداری کردیم.»
از سویی هم مسعوده اکبری، دانش آموز چنین گفت: «آموزش و تحصیل حق ما دختران و زنان افغانستان نیز میباشد، خواست ما از حکومت (طالبان) همین است که به زودترین فرصت دروازه‌های مکتب و دانشگاه را به روی تمام دختران افغانستان باز کند چون حق ماست.»
با این همه اما طالبان بی‌اعتنا به این انتظار‌ها، امروز سال آموزشی را با حفظ محدودیت‌های آموزشی بر دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم را آغاز کردند.
نرگس احمدی، فعال حقوق زن می‌گوید: «زنان و دختران نیم پیکر جامعه اند، و آموختن علم بر مرد و زن فرض است، وقتی نیم پیکر جامعه علم نیاموزد، از درس و تحصیل و کار محروم باشند، ما نمی‌توانیم بگویم که یک جامعه پیش‌رفت می‌کند.»
وحیده رحمانی، نیز از فعالان مدنی به باور است: «به همان اندازه که یک مرد حق تحصیل دارد، یک زن هم به همان اندازه حق تحصیل را دارد. از حکومت (طالبان) خواهش‌مندیم که در سال جدید دروازه مکتبها را باز کند.»
این تنها دختران دانشآموز بالاتر از صنف ششم نیست که در چنین محدودیتی از آموزش محروم استند، دانش‌جویان دختر نیز در سراسر کشور اجازه رفتن به دانشگاه را ندارند.
طالبان تاهنوز در مورد این محدودیتها موضع مشخص و یک‌دست نداشته‌اند، اما پیوسته گفته‌اند، که این محدودیتها کوتاه مدت خواهند بود. هرچند که تاهنوز زمان بیش‌تری را گرفته است.
