برنامه جهانی غذا می‌گوید که چالش‌های اقتصادی و بحران بشردوستانه در افغانستان، میزان تقاضا به کمک‌های غذایی را افزایش داده است.
این نهاد ملل متحد گزارش داده است که رشد جمعیت و برگشت بیش از نیم میلیون مهاجر به افغانستان، بحران بشردوستانه را شدت بخشیده است.
برنامه جهانی غذا می‌افزاید که در فصل زمستان، دسترسی به روزهای کاری به ویژه برای کارگران غیر ماهر به گونه قابل توجه کاهش یافته است.
برنامه جهانی غذا در گزارش تازه‌اش گفته است که چالش‌های اقتصادی بر بحران بشردوستانه در افغانستان افزوده است.
این نهاد ملل متحد گفته است که تغییرات سیاسی در ماه اگست سال ۲۰۲۱ میلادی، تورم افزایش یافت و از مرز ۱۸ درصد گذشت اما پس از سال ۲۰۲۲ میلادی رو به کاهش گذاشت.
برنامه جهانی غذا، روند ثابت کاهش تورم را ناشی از فعالیت‌های ضعیف اقتصادی می‌د‌اند که قدرت خرید مردم کاهش یافته است.
برخی از باشندگان کابل نیز از افزایش میزان فقر و بیکاری در کشور شکایت دارند.
عبدالله، باشنده کابل می‌گوید: «رمضان است. کار و بار نیست. در سرک‌ها خواب می‌کنیم؛ اگر کدام مسلمان چیزی داد-داد؛ نداد هیچ دیگه.»
عبدالرحمن، باشنده دیگر کابل به آمو گفت: «سه هزار کرایه خانه می‌دهم. رمضان است؛ هیچ کس برای ما کمک نمی‌کند.»
در بخش از گزارش برنامه جهانی غذا آمده است که میزان شغل به ویژه برای کارگران غیر ماهر در فصل زمستان در سراسر افغانستان کاهش یافته است.
بربنیاد آمارهای این نهاد، میانگین درآمد ماهانه کارگران در تمام اوقات کمتر از ۲ هزار و ۶۰۰ افغانی است.
شماری از کارگران روزمزد می‌گویند که در ماه رمضان میزان کار و بار کاهش یافته است و در هفته یک روز هم کار پیدا نمی کنند.
شعیب، باشنده کابل می‌گوید: «کسب و کمال ندارم. همینجا کارگر هستیم. روز هفت سر اعیال داریم. هفتم رمضان است؛ اما یک روز کار کردیم دوصد افغانی.»
عزیز، باشنده کابل می‌افزاید: «فامیل ما نُه نفر است. هفت روز می‌شود که بیکار هستیم. صد یکصد و پنجاه پیدا می‌کنیم نمی فهمیم چه می‌شود. همین روزگار است دیگر.»
گزارش واپسین برنامه توسعه‌یی ملل‌متحد که در ماه جنوری سال ۲۰۲۴ میلادی پخش شد؛ نشان می‌دهد که از هر ده تن در افغانستان هفت تن توان تامین نیازهای اولیه در بخش‌های غذایی، صحی و دیگر نیازمندی‌های روزانه خود را ندارند.
