ماموران پاکستانی برای جلوگیری از ورود رانندگان که پاسپورت و ویزه ندارند، در مربوطات گذرگاه تورخم اطلاعیه پخش کردند.
شماری از رانندگان می‌گویند که در این اطلاعیه‌ها آخرین مهلت برای اجباری شدن ویزه و پاسپورت رانندگان، ۳۱ مارچ تعیین شده است.
این رانندگان می افزایند که در شرایط کنونی گرفتن ویزه برای شان دشوار است و عملی شدن این تصمیم پاکستان بر داد و ستد دو کشور اثر بد خواهد گذاشت.
اطلاعیه‌ها و بنرها در گذرگاه تورخم به دو زبان؛ پشتو و اردو نصب شده اند که هدف آن، تعیین آخرین مهلت برای رانندگان بی ویزه و پاسپورت است.
در بخش از این اطلاعیه هشدار داده شده است که پس از ۳۱ مارچ سال روان میلادی، رانندگان بی ویزه و پاسپورت اجازه ورود به پاکستان را نخواهند داشت.
رانندگان اما این را نمی پذیرند؛
تاکید می‌ورزند که گرفتن ویزه دشوار است و تجارت و ترانزیت دو کشور زیان خواهد دید.
سهراب خان، راننده گفت: «من پاسپور را برای ویزه ثبت کرده‌ام؛ اما ویزه صادر نشده است. امروز و فردا در انتظار هستیم. هیچ یکی از رانندگان ویزه ندارند و ما با مشکلات شدید روبه‌رو هستیم.»
برخی از رانندگان می‌گویند که با اجباری شدن ویزه و پاسپورت، بسیاری رانندگان بی‌کار خواهند شد و دادو ستد میان افغانستان و پاکستان کاهش خواهد یافت.
آنان خواهان برطرف شدن این تصمیم پاکستان هستند.
حجاز، یکی از رانندگان در این باره به آمو گفت: «همه آسیب می‌بینند به شمول راننده، کلینر و مالکین. اگر برای یک روز و یا ده روز مسدود شوند. این یک مشکل بزرگ است. مسدود شدن راه برای یک روز، به قیمت یک ماه تمام می‌شود.»
از سویی‌هم، برخی از آگاهان مسایل اقتصادی به این باور اند که پاکستان یکی از مهم ترین شریک تجارتی افغانستان است و بسیاری کالاهای افغانستان از راه پاکستان ترانزیت می‌شوند و اگر ویزه و پاسپورت بر رانندگان اجباری شود؛ داد و ستد میان دو کشور به چالش کشیده خواهد شد.
آذرخش حافظی، رییس پیشین اتاق تجارت و سرمایه گذاری افغانستان گفت: «بسته شدن این راه‌ها یک فاجعه اقتصادی را در افغانستان به بار می‌آورد. هم باعث کاهش صادرات ما می‌شود و هم واردات اقوام ضروری را مختل می‌کند.»
پیش از این، اتاق تجارت و سرمایه گذاری گفته است که بسیاری بازرگانان به دلیل مشکلات تجارتی و ترانزیتی در پاکستان، به مسیرهای بدیل رو آورده‌اند و اکنون دادو ستد از طریق کشورهای آسیای میانه و بندر چابهار ایران رو به افزایش است.
