شماری از زنان معترض متعلق به «جنبش زنان به سوی آزادی» در یک گردهمایی اعتراضی در کابل به مناسبت روز همبستگی زنان جهان خواهان پشتیبانی ملل‌متحد و نهادهای حقوق بشری از زنان افغانستان شدند.
آنان در اعلامیه‌ای گفته‌اند که زنان افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی شان محروم هستند و هر زمانی که آن را مطالبه کنند بایورش به منزل، بازداشت‌های خودسرانه، زندان، شدیدترین شکنجه‌ها، تجاوز گروهی و قتل» روبه‌رو می‌شوند.
در اعلامیه آمده است: «دو سال است که دروازه‌های مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی آنان بسته است و مأیوس‌تر از همیشه به پستوهای خانه خزیده‌اند، زنان و دختران زیاد خودکشی کرده‌اند. زنان در واقع به دست یک گروه تروریستی به گروگان گرفته شده‌اند و در وحشت کامل زندگی می‌کنند.»
این زنان گفته‌اند که طالبان بیش از ۱۰۰ فرمان که ۸۵ فرمان آن مستقیم برای «حذف زنان» است تاکنون صادر کرده‌اند.
آنان می‌افزاید که این فرمان‌های طالبان برای منع زنان از آموزش، اشتغال، آزادی رفت‌و‌آمد، آزادی بیان، ایجاد محدودیت برای دسترسی به خدمات کمکی و صحی، ممانعت از حق اعتراض و انجام فعالیت‌های فرهنگی مانند شرکت درمجامع عمومی، برنامه‌های ورزشی، رفت و آمد صادر شده است.
زنان معترض خواهان به رسمیت نشناختن طالبان، ایجاد یک نظام سیاسی مشروع، دموکراتیک، فراگیر با مشارکت زنان و تمام اقوام کشور و به رسمیت شناسی «آپارتاید جنسیتی» تحت حاکمیت طالبان در افغانستان شده‌اند.
