قرار است شصتوهشتمین کمیسیون وضعیت زنان ( بخش زنان ملل‌متحد) تا پنج روز دیگر در مقر آن در نیویارک برگزار گردد.
در بخش‌هایی از این نشست، به وضعیت زنان افغانستان نیز پرداخته خواهد شد.
در بخش برنامه‌های این کمیسیون آمده که به تاریخ ۱۲ مارچ، در سه گفتمان جداگانه، به وضعیت زنان و دختران خبرنگار در افغانستان، به نقش زنان و دختران در از میان بردن فقر در کشور، به جنایت‌های بشری در افغانستان ( از گذر جنسیت) و گام‌های آینده نیز پرداخته خواهد شد.
در این میان، برخی شهروندان کشور و فعالان حقوق زن می‌گویند که در چنین نشست‌هایی باید بیش‌تر صدای مردم، به ویژه صدای زنان و دختران افغانستان شنیده شود و به مسائل حقوق‌بشری در این کشور نیز اولویت داده شود.
در حالی‌وه انتظارها برای رسیدگی به وضعیت حقوق‌بشری در افغانستان بیش‌تر شده است، پیش از این، گزارش‌گر ویژه ملل‌متحد برای افغانستان در گزارش اخیرش هشدار داده بود که وضعیت حقوق‌بشری در افغانستان رو به وخامت است.
کمیسیون وضعیت زنان برای ۱۱ روز ادامه خواهد داشت. بخش زنان ملل‌متحد همه‌ساله این کمیسیون را برگزار می‌کند.
در نشست امسالِ این کمیسیون، وضعیت زنان و دختران افغانستان نیز از موضوعات مهم آن خواهد بود. در بخش برنامه‌های این کمیسیون آمده که به روز ۱۲ مارچ سه گفتمان در مورد افغانستان برگزار خواهد شد که در آن به وضعیت زنان و دختران خبرنگار در افغانستان، نقش زنان و دختران در از میان بردن فقر در کشور، جنایت‌های بشری در افغانستان (از گذر جنسیت) و گام‌های آینده پرداخته می‌شود.
برخی از شهروندان کشور با استقبال از این نشست، انتظار دارند تا بیش‌تر صدای مردم افغانستان، به‌ویژه صدلی زنان و دختران کشور در نشست‌های این‌چنینی شنیده شود.
یکی از باشندگان کابل به آمو گفت: «هر نشست که برگزار می‌شود، باید در اولویت در باره حقوق زنان صحبت شود؛ چون در افغانستان در نظام فعلی حقوق زنان و دختران پا‌ی‌مال است، مکتب‌ها بسته است، دانشگاهها بسته است. کارشان از ایشان گرفته شده است؛ در دولت سهم فعال ندارند.
باید تمام محدودیت‌ها از بین برود و زنان سهم فعال داشته باشند، زنان و دختران افغانستان».
یکی از باشندگان دیگر کابل در این باره چنین ابراز نظر کرد: «از سازمان‌های جهانی و از نشست‌های که برگزار می‌شود، از ملل‌متحد می‌خواهم اول باید از حق زنان حرف زده شود، حق و حقوق آن‌ها نقض شده است. از حق و حقوق‌شان باید برخوردار شوند و مکاتب و دانشگاهها برای آنان باز شود، در دولت سهم داشته باشند».
در حالی در این نشست به مسئله حقوق‌بشر به ویژه حقوق زنان و دختران در افغانستان پرداخته می‌شود که در حال حاضر منیژه صدیقی از فعالان حقوق زن در زندان طالبان است.
پیش‌تر هم ملل‌متحد گزارش داده بود که شماری از زنان و دختران به‌دلیل عدم رعایت حجاب (حجابی که مورد نظر طالبان) است، از سوی طالبان بازداشت شده‌اند.
گزارش‌گر ویژه ملل‌متحد برای حقوق‌بشر افغانستان هم در گزارش اخیرش نوشت که وضعیت حقوق‌بشری در افغانستان رو به وخامت است. فعالان حقوق زن در این میان، در انتظار اقدام‌های بیش‌تر جهانی در جلوگیری از وخیم‌ترشدن وضعیت حقوق‌بشری در کشور‌اند.
ماریا نوری عضو جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان به آمو گفت: «کمیسیون آینده وضیعت زنان در ملل متحد باید برنامه‌های عملی را برای پشتیبانی و توان‌مندسازی زنان و دختران در چنین شرایط چالش برانگیز در اولویت قرار دهد. این می‌تواند، شامل دفاع از حقوق آن‌ها باشد. امروز زنان در افغانستان از ابتدایی ترین حقوق‌شان از جمله حق آموزش، حق کار، حق مشارکت سیاسی و آزادی محروم اند. خواست ما از جامعه جهانی و ملل‌متحد این است که طالبان را به رسمیت نشناسند و توجه جدی به وضیعت زنان صورت بگیرد».
طالبان اما پیوسته گزارش‌ها در مورد نقض حقوق بشر در کشور را رد کرده‌اند و آن را «پروپاگند» می‌‌خوانند؛ اما برخی فعالان حقوق بشر می‌گویند که آن‌چه در برابر زنان و دختران در افغانستان از سوی طالبان عملی می‌شود؛ مصداق «آپارتاید جنسیتی» است و جهان باید آن را به رسمیت بشناسد.
