شماز از جوانان زابلی می‌گویند با آن‌که در رشته‌های مختلف آموزش دیده‌اند؛ اما در بی‌کاری به سر می‌برند و زمینه کار برای شان فراهم نیست.
این جوانان که از بی‌کاری و فقر به ستوه آمده‌اند، می‌گویند که پس از برگشت طالبان به قدرت، میزان بی‌کاری در این ولایت افزایش یافته است و جوانان در بی‌کاری به سر می‌برند.
طارق، باشنده زابل می‌گوید: «آن عده از بست‌های خالی در ادارات دولتی که تا اکنون به اعلان نرفته‌اند، اینان (طالبان) باید از طریق رقابت آزاد این بست‌ها را با جوانان آموزش دیده پُر کنند».
شیرعلی، باشنده دیگر زابل می‌گوید: «جوانان ستون فقرات یک جامعه هستند. از حکومت (طالبان) به صورت جدی می‌خواهیم، جوانانی تحصیل یافته که واجدشرایط هستند را در بست‌های خالی و مورد نیاز اداره‌ها بگمارند».
شماری از باشندگان «ولسوالی‌های» زابل نیز با این مشکل روبه‌رو هستند. آنان می‌گویند که با فرارسیدن فصل خزان و زمستان نسبت به دو فصل دیگر سال، میزان بی‌کاری افزایش میابد و در زمین‌های کشاورزی نیز شغل‌ها به صفر می‌رسند».
سید ابراهیم، باشنده زابل می‌گوید: «کار به اهل کار سپرده شود و از حکومت (طالبان) می‌خواهیم که برای ما روستاییان زمینه کار را فراهم کنند».
جمعه دین، باشنده دیگر زابل می‌گوید: «تمام کارهای یک سال ما به کارکردن در باغ‌های انگور خلاصه می‌شود. زمانی که فصل کار در باغ‌ها ختم می‌شود، دیگر کار و شغلی نداریم. خواست ما این است که برای ما باید -چه در روستای ما یا مرکز شهر- زمینه کار فراهم شود».
در همین حال، ریاست اقتصاد طالبان در زابل می‌گوید که تلاش‌ها در جهت ایجاد زمینه کار برای مردم جریان دارد و این ریاست می‌گوید که نزدیک به ۱۲هزار باشنده زابل، در نهادهای غیردولتی این ولایت مشغول کار هستند.
پیش از این، یک جوان زابلی «به دلیل بی‌کاری» دست به خودکشی زد.
آمارهای ملل متحد نشان می‌دهند که ۸۵ درصد از شهروندان افغانستان زیر خطر فقر قرار دارند و درآمد ناخالص داخلی افغانستان نیز کاهش یافته است.
