وزارت خارجه ایالات متحده در پیامی به آمو گزارشها در بارهی برنامههای این وزارت برای ازسرگیری فعالیتهای دیپلماتیک در افغانستان را رد کرده و گفته است که موقف این وزارت در این باره تغییری نکرده است.
این وزارت گفته است: «موقف وزارت خارجه تغییری نکرده است و ما هیچ برنامهی کوتاهمدتی برای باز گرداندن هرگونه فعالیت دیپلماتیک در کابل نداریم.»
پیش از این گزارشهای مبتنی بر یک سند که در ویبسایت وزارت خارجه ایالات متحده نشر شده بود، نشان میداد که امریکا به دنبال بازگشایی دفتر قونسلیاش در کابل است.
در بخشی از این سند آمده که وزارت خارجه از دسترسی کنسولی، شفافیت و پاسخگویی برای امریکاییها، با طالبان پشتیبانی میکند.
این برای نخستینبار است که ایالات متحده فعالیت کنسولی در افغانستان زیر اداره طالبان را مطرح کرده است.
در این سند آمده که حتا اگر امریکا طالبان را به رسمیت نمیشناسند، به عملکری نیاز دارد که اهداف خود را در افغانستان دنبال کند.
در گوشهی دیگر این سند، از گفتوگوهای صلح با دربرگیری کامل جامعه افغانستان، به شمول زنان برای ایجاد فراگیری و تنوع در افغانستان، همچون ماموریت راهبردی امریکا خوانده شده است.
در بخشی از این راهبرد آمده که وزارت خارجه امریکا از دسترسی کنسولی، شفافیت و پاسخگویی برای امریکاییها، با طالبان پشتیبانی میکند.
این وزارت در راهبرد خود گفته، حتا اگر ایالات متحده طالبان را به رسمیت هم نمیشناسد، به عملکری نیاز دارد که اهداف خود را در افغانستان دنبال کند.
از دو هدف اصلی مدیریتی در این سند، یکی برگشت دیپلماتیک ایالات متحده، تحت هر شرایطی به کابل است. در این میان، امریکا از طالبان میخواهد برای بهرسمیتشناسی بینالمللی باید در عملکرد خود تغییر بیاورند.
بر بنیاد این سند، وزارت خارجه ایالات متحده گفته است که ما دو هدف اصلی مدیریتی داریم:
- برای ایجاد یک چارچوب سفارت در تبعید در دوحه و سایر مکانهای تعیینشده؛
- برای شرکت در برنامهریزی بازگشت به کابل؛
متیو میلر سخنگوی وزارت خارجه امریکا در یک نشست خبری گفته است: «ما همچنان از طالبان میخواهیم تا برای کسب مشروعیت بینالمللی، سرکوب آزادی بیان مردم خود را متوقف کنند، و این کاری است که ما انجام دادهایم و خواهیم کرد.»
این سند چهار اولویت و ماموریت راهبردی ایالات متحده برای افغانستان را روشن ساخته است که در گان نخست، تعامل ایالات متحده برای جلوگیری از بهکارگیری خاک افغانستان در برابر این کشور و کشورهای دیگر.
گام بعدی برای خودکفایی افغانستان و ادغام به اقتصاد جهانی؛
و گام سوم برای گفتوگوی معنادار مصالحه بین شهروندان در درون و بیرون از افغانستان، به شمول زنان و اقلیتها برای ایجاد تنوع و فراگیری؛
و گام چهارم در جهت محافظت از شهروندان امریکایی و همپیمانان آنها در افغانستان است؛
رمضان علی فصاحت استاد دانشگاه میگوید: «رایگیری، ایجاد نهادهای مدنی، فعالیت در احزاب سیاسی و نامزد شدن برای مقام های رسمی و دولتی، این فرصت هم برای برخیها مسدود است که با این حساب، در حوزه سیاست به یک نحوی فرصت برابر وجود ندارد».
سند راهبردی وزارت خارجه امریکا گفته که افغانستان زیر اداره نوعی از افراطیت و اقتدارگرایی مذهبی است و بسیاری از شهروندانش با انتخابهای وحشتناکی مانند پیوستن به داعش خراسان روبهرواند. در این سند آمده است که زنان و دختران بار سنگین زنستیزی و ایدیولوژیکی طالبان را به دوش میکشند و نیازمند پشتیبانی برای دسترسی معنادار به آموزش، کار و دیگر حقوقشان هستند.
یکی از زنان معترض میگوید: «از اختطاف زنان معترض گرفته تا حمله بر زنان به بهانه حجاب، هدف طالبان حذف زنان از فضای عمومی و زندانی ساختن زنان در خانههای شان است».
با این همه، وزارت خارجه امریکا گفته که خراسان داعش، اعتبار طالبان، امنیت افغانستان و در صورتی که مهار نگردد، اعتبار منطقه را به گونهی گستردهتر تهدید میکند.