شماری از دختران بازمانده از آموزش و تحصیل می‌گویند که به دلیل بسته‌بودن مکتب‌ها و دانشگاهها، تجارت آنلاین را آغاز کرده‌اند.
برخی از این دختران می‌گویند که محصولات بهداشتی و آرایشی را از ایران وارد می‌کنند و پس از بازاریابی در ولایت جوزجان، به فروش می‌رسانند.
فرشته امانی یکی از این دختران است که ۲۴ سال سن دارد. او دانش‌جو بود و در یکی از نهاد‌های خارجی در ولایت جوزجان کار می‌کرد؛ اما پس از محدودیت‌های کاری و تحصیلی از سوی طالبان، خانه‌نشین شد.
او از شش ماه بدین‌سو تجارت آنلاین را آغاز کرده است. فرشته امانی می‌گوید که محصولات بهداشتی و آرایشی را از ایران وارد می‌کند و در جوزجان به فروش می‌رساند.
او می‌گوید: «پس از بسته‌شدن مکتب‌ها و دانشگاهها، افسرده بودیم و از بی‌کاری رنج می‌بردیم. بعد خواستیم تجارت آنلاین را آغاز کنیم».
اما این دختران تجارت‌پیشه از نبود بازار فروش شکایت دارند.
رقیبه فروشنده این وسایل می‌گوید: «طالبان دروازه مکاتب و دانشگاهها را بسته کردند و ما به تجارت آنلاین رو آوردیم. هم‌زمان با کاهش اقتصاد مردم، فروشات ما نیز کم شده است».
ریحانه، فروشنده دیگر تجارت آنلاین می‌گوید: «خواست ما از حکومت (طالبان) این است که دروازه‌های مکتب‌ها ودانشگاه‌ها را باز کنند؛ چون در حدود دو سال است که از درس‌ها عقب مانده‌ایم و می‌خواهیم دوباره به صنف‌های ما بازگردیم».
پس از محدودیت‌های آموزشی و کاری طالبان بر زنان، برخی از این زنان و دختران در جوزجان به صنایع دستی، کار در کشت‌زارهای پنبه و تجارت‌های آنلاین روآورده‌اند.
