شماری از سازمانهای جهانی و مدافع حقوق زن بهشمول عفو بینالملل، دفتر سیاسی معاونت سازمان ملل در افغانستان (یوناما) و شبکهی مشارکت سیاسی زنان افغانستان در اعلامیههای جداگانه به مناسبت روز بینالمللی آموزش، ادامهی سیاست ممنوعیت آموزش و تحصیل دختران و زنان از سوی طالبان را نکوهش کرده و خواستند که نقض این «حق انسانی» باید متوقف شود.
روزا اتونبایوا رییس هیئت معاونت سازمان ملل در افغانستان به مناسبت این روز گفته است که حمایت و حفاظت از حق آموزش همه «بدون درنظرداشت جنسیت»، وظیفهی طالبان است.
روزا اتونبایوا در اعلامیهای که از سوی دفتر معاونت سازمان ملل در افغانستان منتشر شده، گفته است: «طالبان باید درک کنند که آموزش تنها یک الزام اخلاقی نیست؛ بلکه یک امر حیاتی برای رفاه و صلح در جامعه است».
او میافزاید که ادامه این عملکرد طالبان (ممنوعیت آموزش و تحصیل دختران و زنان)، صدمه بیشتر به مردم افغانستان میرساند و این کشور را از جهان اسلام و جامعهی جهانی در انزوا نگه خواهد داشت.
سازمان عفو بین الملل نیز به مناسبت از روز بینالمللی آموزش گفته است که طالبان پس از رسیدن دوباره به قدرت در افغانستان، نقض حقوق بشر را آغاز کردهاند و اکنون حقوق بشر در این کشور در حال «نابودی و غیرقابل بازگشت» قرار دارد.
این سازمان در اعلامیهای گفته است: «نه تنها که مقامهای طالبان وعدههای خود را مبنیبر حمایت از حقوق مردم افغانستان؛ بهویژه حقوق زنان زیر پا گذاشتهاند؛ بلکه چرخهی خشونت را از سر گرفتهاند و با «مصونیت کامل» دست به نقض حقوق بشر زدهاند».
عفو بینالملل همچنان گفته است که طالبان در یک سال گذشته، بهطور سیستماتیک نهادهای کلیدی حامی حقوق بشر را منحل کردهاند و آزادی بیان، محاکمهی عادلانه و سایر حقوق را تحت فشار قرار دادهاند.
در همین حال، شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان در اعلامیهای از سازمان ملل و جامعه جهانی خواسته است که در برابر این نقض حقوق بشر از سوی طالبان، برخورد قاطع و جدی داشته باشند.
در اعلامیهای این شبکهی مدافع حقوق زن آمده است: از سازمان ملل و جامعهی جهانی میخواهیم که در برابر این ظلم، جنایت و نقض علنی حقوق بشر که توسط طالبان در افغاستان بر زنان و دختران اعمال میشود، اقدام و برخورد قاطع و جدی داشته باشند؛ تا بیشتر از این سرنوشت زنان و دختران در افغانستان به سمت نابودی نرود».
طالبان پس از بازگشت به قدرت در افغانستان، دختران و زنان را از آموزش، تحصیل، کار و حتا رفتن به پارکها و حمامها منع کردهاند و هیچ تغییری در سیاستشان نسبت به این ممنوعیتها محدودیتها بر حقوق زنان تا اکنون نیاوردهاند.