مسئولان طالبان در زابل می‌گویند که از زمان آغاز روند اخراج مهاجران از پاکستان تا اکنون، نزدیک به ۳۰۰ خانواده به زابل رسیده‌اند. در همین حال شماری از اخراج‌شدگان رفتار پولیس پاکستان را ظالمانه می‌دانند و می‌گویند که همه داروندارشان را رها کرده‌اند و به زور به افغاستان فرستاده شدند.
گفتنی است که این مهاجران از پاکستان به زابل برگشته‌اند و یا هم برگشتانده شده‌اند.
تنها دو اردوگاه برای مهاجران در ولایت زابل وجود دارد که یکی در مرکز این ولایت (قلات) و دیگری در ولسوالی «شملزو» واقع شده است.
همه‌ی این مهاجران از رفتار پولیس پاکستان شکایت دارند. آن‌ها می‌گویند که همه‌ی داروندارشان را رها کرده‌اند و پولیس پاکستان آنان را به زور به افغانستان برگشتانده است.
سیدگل، مهاجر اخراج‌شده از پاکستان، می‌گوید: «وضعیت در پاکستان نیز مناسب نیست. نخست ما را به اردوگاه انتقال داد و سپس ما را به مرز رساند.»
اما کمی دورتر از این‌جا، اردوگاهی در ولسوالی شملزو زابل نیز برای مهاجران ساخته شده است.
مهاجران در این‌جا می‌گویند که با مبلغی در حدود چهل‌هزار افغانی، یک موتر باربری را به کرایه می‌گیرند تا خانواده‌ها و بخشی از وسایل‌شان را انتقال دهند.
ملا غنی، مهاجر اخراج‌شده از پاکستان، می‌گوید: «با ما از بهر این رفتار نادرست صورت می‌گرفت که ما کارت مهاجرت ما را قبول نمی‌کردند.»
و اما وضعیت زندگی این مهاجران بخت‌برگشته در زابل چه‌گونه است؟
مقام‌های محلی طالبان می‌گویند که همه‌روزه -نزدیک‌به۲۵ خانواده- از پاکستان به این ولایت برمی‌گردند که تنها در یک ماه پسین، ۳۰۰ خانواده به این ولایت بازگشت کرده‌اند.
عبدالقهار، آمر مهاجران طالبان در زابل، می‌گوید: «از طرف امارت اسلامی، سهولت‌ها برای این افراد مهیا شده و خیمه‌ها برای آنان تهیه شده‌اند.»
زابل ولایتی در امتداد خط دیورندو هم مرز با پاکستان دانسته می‌شود.
گذرگاه «بادینی» نیز که به تازگی از سوی پاکستان -به خاطر اخراج مهاجران- بر خط فرضی «دیورند» ایجاد شده است، در بین زابل و پاکستان قرار دارد.
