برخی از باشندگان قندهار می‌گویند که در دو سال گذشته از ره‌گذر اقتصادی با چالش‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و نبود کار را یکی از علت‌های بنیادین بدتر شدن اوضاع اقتصادی شان می‌دانند.
کارگران قندهاری می‌گویند که روزانه به جاده‌های این شهر، برای پیدا کردن کار می‌روند؛ اما در نبود کار، شب‌ها با دست خالی به خانه بر می‌گردند.
در بخشی از شهر قندهار، روزانه ده‌ها کارگر برای پیدا کردن کار میایند؛ اما می‌گویند که در نبود کار، روزهای شان در همین‌جا شام می‌شوند و با هیچ دست‌آوردی به خانه بر می‌گردند.
زمری کارگر در قندهار می‌گوید: «ام‌روز دوازده و یا سیزده روز می‌شود که ما در این‌جا بی‌کار هستیم و کار پیدا نشده است. هوا هم رو به سرد شدن است و از خانه زنگ میاید که باید سودا (موادخوراکی) ببرم؛ اما با کدام پول به خانه سودا ببرم»؟
اکنون خواست شان این است که برای گریز از چالش‌های اقتصادی، به آنان زمینه‌های کار همیشگی مهیا شود.
محمد داوود کارگر در قندهار می‌گوید: «باید برای ما زمینه‌ی کار دایمی برابر شود. اگر با ما روغن و یا مواد اولیه دیگر کمک می‌شود، ما آن را نمی‌خواهیم و فقط خواست ما این است که برای ما زمینه‌ی کار را مهیا بسازند».
اینان می‌گویند که با نزدیک شدن فصل سرما و نبود کار، نگران پیدا کردن لقمه‌نانی برای خانواده‌های شان هستند.
برخی از باشندگان قندهار نیز از اوضاع بد زندگی این کارگران نگرانی می‌کنند.
عبدالباری باشنده‌ی قندهار می‌گوید: «شب‌ها و روزهای شان برای پیدا کردن کار سپری می‌شود. آنان خانواده و اولاد دارند و نیاز دارند که کار کنند؛ تا برای خانواده‌های خود نان پیدا کنند».
از گذشته‌های دور بدین‌سو، نبود کار یکی از چالش‌های مهم در افغانستان بوده است؛ اما شهروندان افغانستان می‌گویند که این معضل، در دو سال گذشته بیش‌تر شده‌است.
به تازگی یک گزارش فدراسیون جهانی «صلیب سرخ» نشان داده است که بحران اقتصادی افغانستان، گسترده است و بیش از نیمی از جمعیت افغانستان، این بحران را تجربه می‌کنند.
در گزارش این نهاد آمده است که ۸۵درصد از جمعیت افغانستان، زیر خط فقر قرار دارند.
