رییس جمهور ازبیکستان می‌گوید که افغانستان هم‌چون بخش جداناپذیرِ آسیای‌مرکزی، نقش حیاتی در ثبات منطقهیی دارد. شوکت میرضیایف هم‌چنان مشارکت طالبان در گفت‌وگوهای بین‌المللی را برای دست‌یابی به نتیجه، مهم خوانده است. در همین حال، کشورهای مشترک‌المنافع، در یک خبرنامه گفته اند که قاچاق مواد مخدر از افغانستان به آسیای میانه هم‌چنان ادامه دارد. این کشورها مواد مخدر افغانستان را تهدیدی برای منطقه خوانده اند.
رییس جمهور اوزبیکستان، در نشست ویژه ملل‌متحد برای اقتصاد کشورهای آسیای مرکزی (سپیکا) در باکو، گفته است که افغانستان به عنوان بخش جدا‌ناپذیر از آسیای مرکزی، نقش حیاتی در ثبات منطقهیی دارد.
شوکت میرضیایف، در این نشست تاکید کرده که بدون مشارکت طالبان در گفت‌وگوهای جهانی، نمی‌توان به یک نتیجه دست یافت.
در خبرنامه دفتر ریاست جمهوری اوزبیکستان آمده‌است: «ما نمی‌توانیم افغانستان را با مشکلات‌اش تنها بگذاریم. بدون مشارکت طالبان در گفت‌وگوهای بین‌المللی، نمی‌توان به یک نتیجه مثبت دست یافت».
رییس جمهور اوزبیکستان، از کمیسیون اقتصادی ملل‌متحد خواسته که افغانستان را در بخش اقتصادی همکاری کند.
هم‌زمان با این، کشورهای مستقل مشترک‌المنافع که روسیه و کشورهای آسیای‌میانه را شامل می‌شود، در اعلامیه‌‌ای گفته‌اند که قاچاق مواد مخدر از افغانستان به منطقه ادامه دارد و این یک تهدید جدی است. آن‌چه که همیشه یکی از نگرانی‌های همیشگی این کشورها بوده است.
امید میثم، پژوهش‌گر روابط بین‌الملل می‌گوید: «یکی از نگرانی‌های کشورهای همسایه و منطقه، مسئله فربه‌شدن افراطیت در افغانستان است. چنان‌چه امروز، بشر با دشمن مشترک دسته‌وپنجه نرم می‌کند؛ مثل مواد مخدر و تروریزم. نیاز است در برابر این دو تهدید، مبارزه مشترک در دستور کار قرار بدهند».
در این میان، برخی آگاهان می‌گویند که کشورهای همسایه و منطقه، برای منافع تجاری و اقتصادی و نگرانی‌ها از فعالیت‌های گروه‌های هراس‌افگن در افغانستان، در پی مشارکت طالبان در نشست‌های جهانی‌اند.
عبدالله قرلق، عضو پیشین مجلس سنا می‌گوید: «تلاش و کوشش برخی از کشورهای همسایه و منطقه، مبنی بر مشارکت و حضور طالبان در بحث‌ها و گفت‌وگوهای جهانی و منطقهیی را می‌توان در چند چیز جست‌وجو کرد: نخست موضوع منافع تجاری و اقتصادی و دوم تشویش و نگرانی‌شان از گروه‌های افراطی مربوط به آن کشورها».
پس از به‌قدرت‌رسیدنِ دوباره طالبان در افغانستان، روسیه و کشورهای آسیای‌میانه، به جز تاجیکستان، رابطه گرمی با طالبان داشته‌اند. هرچند که این کشورها هرازگاهی، از آن‌چه که فعالیت هراس‌افگنان در افغانستان خوانده‌اند، ابراز نگرانی کرده‌اند؛ اما هم‌چنان میزبان طالبان بوده‌اند و در همکاری با آنها باقی مانده‌اند.
