خبرگزاری آسوشیتدپرس از زبان الیسون دیویدیان، معاون فرستاده بخش زنان ملل متحد برای افغانستان گزارش داده است که زنان و دختران به دلیل محدودیت‌های حاکم از سوی طالبان و بحران‌های بشری پس از زمین‌لرزه‌های پسین در هرات در وضعیتی «مرگ‌بار» قرار دارند.
در این گزارش هم‌چنان آمده است که ملل‌متحد از احتمال محروم‌ماندن زنان از دست‌رسی به کمک‌ها نگرانی دارند و به گفته این نهاد، زنان به علت نداشتن محرم، برای به‌دست آوردن کمک‌ها با چالش روبه‌رو هستند.
بربنیاد گزارش اخیر صندوق کودکان ملل‌متحد(unicef)، ۹۰درصد قربانیان در زمین‌لرزه هرات، کودکان و زنان بوده‌اند.
ساره گل، آسیب‌دیده از زمین‌لرزه می‌گوید: «درخواست من این است که به ما کمک کنند تا خانه خود را آماده و درست کنیم. زمستان نزدیک است و ما با کودکان خود آواره هستیم، حتا نمی‌توانیم یک گیلاس چای برای خود آماده کنیم».
در بخشی از گزارش آسوشیتد پرس آمده است: «زمین‌لرزه‌ها زمانی که با بحران‌های موجود بشری و حقوق زنان یک‌‌جا می‌شوند، وضعیت را برای زنان و دختران نه‌تنها دشوار، که مرگ‌بار ساخته‌اند».
در این گزارش آمده است که زنان و دختران در مرحله کمکرسانی به زلزله‌زدگان نیز با چالش‌هایی روبه‌رو هستند.
در این گزارش گفته شده زنانی که در زمین‌لرزه پسین هرات آسیب دیده‌اند، به سازمان ملل گفته‌اند که نمی‌توانند بدون کارت هویت یا شناسنامه یکی از بسته‌گان مرد، به کمک‌ها دست‌رسی داشته باشند.
ملل‌متحد هم از احتمال محروم‌ماندن زنان از دست‌رسی به کمک‌ها ابراز نگرانی کرده و گفته است که زنان به‌دلیل نداشتن محرم برای دست‌رسی به کمک‌ها، با چالش‌هایی روبه‌رو هستند.
صنم کبیری، عضو جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان، در این باره می‌گوید: «خانمی که اعضای خانواده خود را از دست داده، در جامعه مردسالار افغانستان چه کسی به او کمک کند، کمکرسانی چه‌گونه باید صورت بگیرد، انتظار داریم که امدادرسانان، چه زنان و چه مردان، اجازه پیدا کنند تا به هم‌وطنان ما کمکرسانی کنند».
پس از بازگشت دوباره طالبان به قدرت، آنها دوباره محدودیت‌های سخت‌گیرانه‌ای را بر زنان و دختران وضع کرده‌اند، یکی از این محدودیت‌ها، ممنوعیت حق کار زنان و دختران در نهادهای خارجی و کمک‌رسان است که بر بنیاد گزارش‌ها، این ممنوعیت، روند کمکرسانی در رویدادهایی مانند زمین‌لرزه و بحران‌های بشری را متاثر ساخته است.
