دیدبان حقوق بشر از وضعیت حقوق بشری زنان در افغانستان ابراز نگرانی کرده و خواهان مشارکت کامل و برابر زنان در تمام نشست‌هایی شد که درباره زنان افغانستان برگزار می‌شود.
این نهاد نامه‌ی سرگشاده جامعه مدنی زنان، صلح و امنیت را در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده و افزوده است که هدف از مشارکت برابر حضور ۵۰ درصد زنان افغانستان در این نشست‌ها است.
هیدربار، معاون بخش حقوق زنان دیدبان حقوق بشر می‌گوید که افغانستان با جدی‌ترین بحران حقوق زنان در جهان روبرو است و باید زنان این کشور در هر گفت‌وگویی که درباره آینده افغانستان برگزار می‌شود، شرکت کنند.
هیدر بار معتقد است: «از آنجایی که افغانستان با جدی‌ترین بحران حقوق زنان در جهان مواجه است، زنان افغان باید در هر بحثی در مورد آینده کشورشان در کنار میز مذاکره باشند.»
ثریا پیکان، فعال مدنی نیز معتقد است: «ابراز نظر، مذاکرات، ارایه طرح و فکر حق هر شهروند افغانستان است. چه زن و چه مرد و باید بخاطر سرنوشت مردم و کشور خود در مذاکرات حضور داشته باشند و نظریات خود را پیشکش کند. زنان افغانستان مطابق اصل اسلام و قاعده‌های بین‌المللی و حقوق بشر حق ابراز نظر و حق تصمیم‌گیری در مسایل کشور خود را دارند.»
این نامه به آدرس ملل متحد و پیش از برگزاری نشست سالانه زنان، صلح و امنیت پخش شده است.
طالبان در ۲۴ دسامبر سال ۲۰۲۲ کار زنان در نهادهای غیر حکومتی را منع کردند.
ناهید ۲۸ سال دارد و یکی از هزاران زنی است که کارش را پس از پخش مکتوب طالبان درباره کار زنان از دست داده است.
او می‌گوید که تنها نان‌آور خانواده‌اش بوده است.
ناهید باشنده فراه می‌گوید: «از مدت یک‌سال به این سو با مدرک ماستری بیکار شدم، همراه با خواهرهایم همه بیکار در خانه هستیم. خواهرهایم نیز با وجودی که تحصیل کرده هستن همه بیکار هستند، نان آور فامیل هم خود ما بودیم، زندگی روز به روز برای ما سخت‌تر می‌شود و عدم مشارکت زنان در جامعه زندگی را روز به روز برای ما دشوارتر می‌کند.»
این محدودیت‌های طالبان بر کمک‌‌های بشردوستانه نهادهای مددرسان نیز اثر بد گذاشته است.
