شماری از رهبران کشورهای جهان در سخنرانی های خود در مجمع عمومی سازمان ملل بر ایجاد یک حکومت فراگیر در افغانستان تاکید کردند.
دو سال است که در مجمع عمومی ملل متحد؛ صدای افغانستان خاموش است و امسال هیچ نماینده‌ای از آدرس افغانستان در آن حضور ندارد.
اما افغانستان هنوز هم موضوع بحث و نگرانی کشورها است. روز گذشته در آغاز هفتادوهشتمین مجمع عمومی ملل متحد، دبیر کل ملل متحد افغانستان را هم‌چون نمونه‌ای از بحران‌های جهان دانست.
انتونیو گوترش گفت: «۷۰ درصد از مردم افغانستان به‌گونه سرسام‌آور به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. حقوق بشری زنان و دختران در افغانستان به شکل نظام‌مند در افغانستان نادیده گرفته می‌شود.»
سران برخی از کشورها بر شکل‌گیری دولت فراگیر در افغانستان پافشاری می‌کنند. مثل رییس جمهور ایران و رییس جمهور ترکیه که می‌گویند، افغانستان روزهای سختی را سپری می‌کند و ایجاد حکومت فراگیر با واکنش مثبت جهان روبرو خواهد شد.
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه گفت: «تبدیل حکومت موقت به یک اداره فراگیر که در آن همه اقشار جامعه به طور منصفانه نمایندگی داشته باشند، راه را برای افغانستان هموار خواهد کرد و در عرصه بین‌المللی با استقبال مثبت روبرو خواهد شد.»
سید ابراهیم رئیسی، رییس جمهور ایرا نیز گفت: «ایران بر دولت فراگیر و ضرورت رعایت حقوق همه طوایف، قومیت‌ها و مذاهب این کشور تأکید دارد. در عین حال اقدام عاجل بین‌المللی برای رسیدگی به بحران فوری پناهجویان خارج شده از این کشور بخصوص در ایران ضروری است.»
امیر قطر که ظاهرا رابطه تنگاتنگی با طالبان دارد، بر ضرورت حق آموزش و کار زنان در افغانستان، تامین حقوق بشر و حقوق اقلیت‌ها و نیز ادامه کمک‌های بشری در افغانستان تاکید می‌ورزد.
تمیم بن حمد آل‌ثانی، امیر قطر گفت: «در رابطه با وضعیت افغانستان، ما به هماهنگی تلاش‌های بین‌المللی و تسهیل گفت‌وگو با ملل متحد و کشورهای مربوط ادامه می‌دهیم. علاوه بر دولت موقت افغانستان، برای اطمینان از پایبندی به توافقنامه دوحه، برای جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته و برای جلوگیری از تبدیل شدن افغانستان به یک بحران انسانی دشوار برای مدیریت یا تبدیل شدن به پناهگاه امن برای هراس‌افگنان.»
شوکت میرضیایوف، رییس جمهور ازبیکستان نیز در سخنان خود گفت: «تحولات افغانستان مستقیماً بر امنیت بین‌المللی تأثیر می‌گذارد. این کشور با وضعیت جدیدی مواجه است و خواستار یک رویکرد منحصر به فرد برای حل مسئله افغانستان است. تنها گذاشتن دوباره افغانستان با مشکلات خود یک اشتباه بزرگ خواهد بود. نادیده گرفتن، انزوا و تحمیل تحریم‌ها تنها مشکلاتی را که مردم عادی افغانستان با آن مواجه هستند تشدید می‌کند.»
پرداختن به بحران بشری و کمک به مردم افغانستان از دیگر نکات درشت سخنرانی سران برخی از کشورها در مجمع عمومی ملل متحد بود.
