پس از قطع کمک‌های غذایی به دو میلیون تن دیگر در افغانستان، ملل متحد می‌گوید که برنامه جهانی غذا یک میلیارد دالر بودجه نیاز دارد.
بربنیاد آمارهای نهادهای جهانی در کشوری که در بحران بشری دست‌وپا می‌زند، برنامه جهانی غذا دست‌کم برای ۱۳ میلیون نیازمند، غذا می‌رساند.
ملل متحد می‌گوید که اکنون تنها به ۳ میلیون نیازمند افغانستان کمک غذایی می‌رسد و برای شش ماه پیش‌رو که سردی با کوله‌باری از چالش می‌آید، ۱ میلیارد دالر نیاز است تا برنامه جهانی خوراک به ۲۱ میلیون نیازمند کمک غذایی و فوری برساند.
فرحان حق، معاون سخنگوی دبیرکل ملل متحد گفت: «برای شش ماه آینده، برنامه جهانی غذا به یک میلیارد دالر برای رسیدگی به ۲۱ میلیون تن برنامه‌ریزی شده به کمک های غذایی و تغذیه نجات دهنده و همچنین پشتیبانی معیشتی نیاز دارد.»
سازمان جهانی خوراک گفته، بحران بشری فراتر از سیاست است و باید بر زنان و کودکان افغانستان تمرکز شود. این سازمان اکنون می‌تواند از هر پنج نفر تنها به یک نفر کمک غذایی برساند، در حالی‌که سال گذشته برای ۲۳ میلیون تن همزمان کمک می‌رساند.
هسیایو وی لی؛ مدیر برنامه جهانی غذا در افغانستان گفت: «ما تنها قادر هستیم به حمایت از یک نفر از پنج نفری که هر شب گرسنه به خواب می روند، بپردازیم.»
در این میان، سازمان جهانی مبارزه در برابر گرسنگی هم گفته که بخش زیادی از مردم افغانستان در پی چندین سال درگیری، آوارگی و گرسنگی افسرده شده‌اند و در مقایسه با سال‌های گذشته، اکنون شمار این افراد افزایش چشم‌گیری داشته‌است.
محمد زمان، باشنده بامیان گفت: «تا چند وقت پیش نهادهای مددرسان در بامیان زیاد بود و مردم از کمک‌ها مستفید می‌شدند، اما چند وقتی می‌شود که کمک‌ها قطع شده است.»
محمدضیا، باشنده بامیان می‌گوید: «کمک‌های موسسه برنامه جهانی خوراک در همین چند دهه قطع نشده بود و بسیار خوب بود چون به‌وسیله این کمک‌ها مردم از فقر و گرسنگی نجات پیدا می‌کردند.»
کمک به دو میلیون تن در آستانه فصل سرما قطع شده، در شرایطی که ملل متحد هشدار داده، خانواده‌های آسیب‌پذیر با خطر گرسنگی، بیماری و حتا مرگ احتمالی روبه‌رو خواهند شد.
در این میان، دانشگاه ملی استرالیا در مقاله‌ای نوشته که سیاست‌های خصمانه طالبان و غرب در برابر یک‌دیگر مردم افغانستان را در چنین شرایطی قرار داده است.
این دانشگاه گفته، برای جلوگیری از فاجعه قحطی آشکار و گرسنگی دسته‌جمعی در فصل سرما باید، طالبان و جامعه جهانی که جریان کمک‌ها را اداره می‌کنند، به همکاری بپردازند و به داد مردم برسند.
