دو سال از بیسرنوشتی نیمی از جامعه افغانستان میگذرد؛ کشوری که در زیر حاکمیت طالبان؛ زنان و دختران آن نه اجازه آموزش دارند، نه اجازه رفتن به پارک و تفریح و نه هم اجازه کار!
سیاستهای تبعیض آمیز طالبان افغانستان را به نخستین کشور جهان با چنین شرایط سختی برای زنان و دختران تبدیل است.
با این حال؛ سخنگوی کاخ سفید میگوید که جو بایدن؛ رییس جمهور امریکا بهگونه واضح نگرانی خود را درباره محدودیتهای آموزشی دختران در افغانستان مطرح کرده است.
اما دخترانی که از رفتن به مکتب محروم شدهاند، جامعه جهانی به ویژه ایالات متحده را به سیاستهای دو پهلو متهم میسازند و میگویند که امریکا فشار لازم را بر طالبان وارد نکرده است.
کرین ژان پیر؛ سخنگوی کاخ سفید گفت: «رییس جمهور همواره درباره اهمیت آموزش دختران به گونه واضح گفته است که نه تنها آموزش دختران در اینجا بل در جهان نیز با اهمیت است. ما همواره درباره محدودیت آموزشی دختران نگرانی خود را بگونه واضح با طالبان مطرح کردهایم.»
اما زنان و دخترانی که از رفتن به دانشگاهها و ادامه آموزش در مکتبها محروم ماندهاند و روزانه گواه محدودیتهایی از سوی طالبان هستند، از این موضع امریکا را در برابر طالبان انتقاد میکنند و میگویند که واشنگتن برای بهبود وضعیت زنان، فشارهای لازم را بر طالبان نیاورده است.
صبا عزیزی؛ باشنده کابل میگوید: «من منحیث یک دختر افغانستان از جامعه جهانی آزرده هستم و نگران این هستم که سال آینده نمیتوانم که به مکتب بروم. از جامعه جهانی بسیار آزرده هستم که زنان و دختران را در چنین شرایطی تنها گذاشتهاند.»
مهدیه آهین یکی دیگر از دختران بازمانده از تحصیل است که در کابل زندگی میکند، او میگوید: «از دو سال بدین طرف است که خانمها در افغانستان دچار مشکلات زیادی هستند، اما جامعه جهانی هیچ کار عملی برای ما انجام نداده است. همیشه حرفشان این است که ما در پهلوی شما ایستاده هستیم، اما متاسفانه یک حرف است که به حیث یک حرف باقی مانده است.»
با این همه ایالات متحده امریکا میگوید که بدون تقویت طالبان به کمکها به شهروندان افغانستان ادامه خواهد داد.
سخنگوی کاخ سفید افزود: «تلاشهای ایالات متحده بر پشتیبانی از مردم افغانستان بدون «تقویت» طالبان متمرکز است و این چیزی است که ما به آن ادامه خواهیم داد و این چیزی است که نه تنها رییس جمهور بل اداره او درباره آن موضع روشن دارد.»
در همین حال؛ برخی از فعالان حقوق زن نیز امریکا را به سیاستهای دو پهلو متهم میسازند و میگویند که جهان تنها نظارهگر اوضاع زندگی زنان و دختران افغانستان است.
مریم آروین؛ فعال حقوق زن معتقد است: «در نخست از نگهداری طالبان در قدرت دست بردارند و دوم روی بدیل طالبان فکر بکنند، چون طالبان اصلاح ناپذیر هستند و هیچگونه آشتی پذیری با حقوق و آزادیهای اسلامی به خصوص آزادیهای زنان ندارند.»
زنان در افغانستان میگویند که در دو سال حاکمیت طالبان نه تنها که موضعگیریهای جهانیان و صدور اعلامیههای آنان سبب کاهش سیاستهای تبعیض آمیز طالبان در برابر آنان نشده است، بل زنان و دختران گواه افزایش روز افزون محدودیتها از سوی طالبان بودهاند.
در کنار توقف فعالیت آرایشگاهها و اجازه ندادن به دختران برای شرکت در آزمون کانکور در تازهترین مورد زنان و دختران از رفتن به بند امیر نیز از سوی طالبان منع شدهاند.