شماری از کشاورزان کشور می‌گویند که بهای یک بوری کود سیاه امریکایی از ۲۵۰۰ افغانی به ۸۰۰۰ افغانی افزایش یافته است.
شاداب یکی از کشاورزان ولایت تخار است؛ او در یک جریب زمین‌اش، بادنجان رومی کشت کرده است.
شاداب که هزینه خانواده ده نفری‌اش را از کشاورزی و فروش محصولات زمین‌هایش فراهم می‌کند؛ می‌گوید که به علت بلند بودن بهای کود کیمیاوی نمی‌تواند از رهگذر کشاورزی درآمد مناسب به‌دست آورد.
این کشاورز می‌گوید که اگر طالبان از کشاورزان پشتیبانی نکنند از کشاورزی دست خواهد کشید.
محمد شاداب می‌افزاید: «ما یک هفته پیش این زمین را دوا زدیم و یک بسته را ۲۵۰ افغانی خریدم. دوای بی‌کیفیت است. دوای بی کیفیت است و معیاری نیست و به محصولات آسیب زده است. این شرایط باعث دلسردی دهقانان می‌شود. از طرفی نبود بازاریابی محصولات باعث می‌شود که حاصل کشاورزان خراب شود.»
شماری از کشاورزان در تخار می‌گویند که طالبان برای آنان تخم اصلاح شده توزیع نکرده‌اند.
این کشاورزان می‌گویند که یک بوری کود سیاه آمریکایی از ۲۵۰۰ افغانی به ۸ هزار افغانی رسیده است.
محمد قاسم؛ کشاورز در ولایت تخار می‌گوید: «به دلیل گران بودن کود باکیفیت و نبود بذر باکیفیت دهقانان نتوانسته‌اند آن را تهیه کنند و متضرر شده‌اند.»
عبدالستار؛ کشاورز دیگر می‌افزاید: «ما نتوانسته‌ایم به دلیل گران بودن بذر باکیفیت آن را تهیه کنیم.»
از سویی هم، اتاق زراعت و مالداری می‌گوید که به علت نبود سردخانه، کشاورزان به یکباره فرآورده‌هایشان را به بازار عرضه می‌کنند و از همین رو محصولات‌شان با قیمتی ارزان به فروش می‌رسد.
میرویس حاجی‌زاده؛ معاون اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری گفت: «فعلا دهقان ما یک بوجی کود را ۶ تا ۷ هزار افغانی تهیه می‌کنند و دهقان ما همیشه قرض‌دار است و وقتی محصولات آنها می‌رسد سردخانه‌های معیاری برای نگهداری ندارد تا در زمان مناسب آن را به فروش برسانند.»
اتاق زراعت و مالداری افغانستان می‌گوید که نزدیک به ۸۰ درصد شهروندان افغانستان مصروف کشاورزی هستند.
پیش از آمدن طالبان، کشاورزان از سوی حکومت و نهادهای مددرسان در بخش تخم اصلاح شده و کود کیمیاوی پشتیبانی می‌شدند. اما به گفته شماری از کشاورزان در دو سال اخیر، پشتیبانی از آنان کاهش یافته است.
