همزمان با افزایش فقر در کشور کودکان به کارهای شاق روی آورده‌اند تا لقمه نانی برای خانواده‌هایشان به دست آورند.
کودکانی که به جای رفتن به مکتب و فراگیری آموزش، سرگرم انجام کارهای شاق هستند.
برخی از این کودکان در قندهار می‌گویند که اگر به جای کار به مکتب بروند، خانواده‌های آنان نانی برای خوردن نخواهند داشت.
محمد کودک کارگر که در قندهار زندگی می‌کند می‌گوید: ما اگر به کار نرم اعضای خانواده‌ام نان برای خوردن نخواهند داشت.
این کودکان می‌گویند که آرزوی آموزش و رفتن به مکتب را دارند، اما قربانی ناتوانی‌های اقتصادی خانوده‌هایشان شده‌اند.
وحید الرحمان؛ کارگر کودک قندهار گفت: من آرزوی رفتن به مکتب و علم آموزی را دارم اما شرایط زندگی به من اجازه نمی‌دهد.
بعد از تحولات سیاسی دوسال گذشته در افغانستان و افزایش فقرو بیکاری در کشور جمعیت کودکان کارگر هرروز بیشتر می‌شود.
هرچند آمار دقیقی از کودکان کارگر در افغانستان وجود ندارد، اما شمار این کودکان نزدیک به یک میلیون تن تخمین زده شده است.
سازمان جهانی بهداشت گفته است که در کنار خوراک نامناسب، کار شاق نیز آثار بدی بر سلامت جسمی و روانی این کودکان گذاشته است.
