۴۵ سال پیش از امروز در سال ۱۹۷۲، ملل متحد برای نخستین‌بار در مورد انسان و محیط زیست در کشور سویدن نشستی را برگزار کرد و با امضای قطع‌نامه‌ای محیط زیستی همه کشورهای عضو را مکلف ساخت تا به هوا و پاکی محیط زیست توجه کنند.
افغانستان از جمله کشورهای امضا کننده‌ی این قطع‌نامه است که کمتر به محیط زیست آن توجه شده است.
احمد یکی از شهروندان کشور در این باره گفت: «با مشکلات بسیار جدی در حوزه محیط زیست روبرو هستیم که عمده‌ترین آن کمبود آب است.»
آلودگی هوای شهرهای افغانستان که عمدتا ناشی از مصرف بی‌رویه‌ی مواد نفتی در موترها و وسایط نقلیه، خرابی جاده‌ها، نبود ساحات سبز، نبود سیستم کانالیزاسیون و سایر امکانات رفاهی و در نهایت بی‌توجهی مردم برای نگهداری محیط زیست است از چالش‌های عمده‌ی محیط زیست در کشور است.
به گفته‌ی آگاهان محیط زیست این چالش‌ها به یک بحران جدی برای افغانستان مبدل شده است.
در همین حال شماری از شهروندان کشور می‌گویند که چالش‌های محیط زیستی از جمله آلودگی هوا، قطع بی‌رویه‌ی درختان و کنترل نشدن آب‌های زیر زمینی از سوی مسوولان باعث تخریب محیط زیستی و کمبود آب صحی در سطح کشور شده است.
یکی از کارشناسان محیط زیست گفت: «منابع طبیعی آب در سراسر جهان با مشکلات و خطرات جدی مواجه است و این موضوع برای بشریت زنگ خطر است.»
کشورهای جهان درحالی از روز جهانی محیط زیست تجلیل می‌کنند که مسئله‌ی محیط زیست برای اکثر کشورها به‌مثابه‌ی تامین صلح و امنیت از اهمیت ویژه‌‌ای برخوردار بوده و امسال شعار روز جهانی محیط زیست، راه حل‌ها برای آلودگی پلاستیک است.
اما در افغانستان محیط زیست و هوا در اولویت کار حکومت‌های بیست گذشته نبوده و اداره‌ی کنونی طالبان نیز در زمینه کاری نکرده اند.
