افغانستان

پرورشگاه‌های «پرامیس»؛ سرپناه کودکان بی‌سرپرست

پرورشگاه‌های «پرامیس» پناهگاه کودکان بی‌سرپرست در چهار ولایت کشور است. مسوولان این پرورشگاه‌ها می‌گویند که ۲۵۰ کودک بی‌سرپرست در این پرورشگاه‌ها نگهداری می‌شوند.

ملالی، بیوه زنی است که مادر سه فرزند است. او در پرورشگاه کابل این نهاد کار می­کند و از داشتن این کار ابراز خوشحالی کرده و می­گوید که این پرورشگاه روزنه­ی امید برای او و فرزندانش است که در اینجا خود را امن احساس کرده و برای پیشبرد زندگی خویش کار می­کنند.

محبوبه راوی، موسس این نهاد می‌گوید که هدف از ایجاد این نهاد حمایت از از افرادِ بی‌سرپرست است.

او در ادامه گفت: «تا زمانی که زنده هستم و نفس می­کشم برای حفاظت، تعلیم، تربیت و التیام رنج‌های کودکان و زنان افغانستان به طور خستگی ناپذیر کار و تلاش خواهم کرد.»

نازو نیسان، مسوول عمومی این پرورشگاه‌ها به آمو می‌گوید که تمامی کارمندان این نهاد اکنون زنان استند که تنها نان‌آوران خانواده‌های خود می‌باشند.

او در ادامه گفت: «کارمندان ما همه بانوان استند، خوش هستم که همرای بانوان در این شرایط کار می‌کنم. ما برای یتیمان، بیوه زنان و قشر بی بضاعت خدمات عرضه می‌کنیم. حتا از امکانات دست داشته خود مانند صنف‌های درسی و مکان برای توزیع مواد غذایی را هم در اختیار کسانی که خدمت می­کنند. بدون کدام امتیازی برای موسسه قرار می­­دهیم.»

به گفته‌ی خانم نیسان، این نهاد در نظر دارد تا برنامه‌های خودکفایی برای زنان مانند خیاطی و قالین بافی را نیز راه اندازی کند.

 تهمینه میرزایی، کارمند اداری این نهاد با بیان اینکه در شرایطی که محدویت‌ها در برابر کار کردن زنان وضع شده ما همچنان در این نهاد کار می‌کنیم، گفت: «از این بابت خوشحالم که با وجود همه محدودیت‌های وضع شده بر زنان، زمینه کار در این موسسه برای ما فراهم شده و ما می‌توانیم کار کنیم که از یک طرف خدمت‌گذاری برای یتیمان و بیوه زنان است و از طرف دیگر کسب در آمد برای خود داشته باشیم.»

پرامیس یک نهاد غیردولتی است و از ۲۵ سال بدین‌سو در چهار ولایت افغانستان پرورشگاه‌هایی را برای کودکان بی‌سرپرست ایجاد کرده‌است. در پرورشگاه‌های این نهاد که از سوی یک زن در ولایت‌های پنجشیر، کابل، تخار و بدخشان ساخته شده‌اند ۲۵۰ کودک نگهداری می‌شود.

مسئوولان این نهاد ایجاد پرورشگاه‌ها را فراهم سازی مکان امن برای کودکان بی‌سرپرست و همکاری برای زنان بیوه عنوان می‌کنند.

این نهاد در سال ۱۹۹۸ میلادی از سوی محبوبه راوی، به همکاری نهادهای خیریه استرالیا و شهروندان آن کشور ساخته شده‌است.

به گفته‌ی مسوولان این نهاد ضمن ایجاد مکان بودوباش، فراهم سازی زمینه‌ی آموزش برای کودکان، زمینه کار برای ۲۵ زن را نیز فراهم کرده‌است.

پنج ماه پس از به تسلط طالبان در افغانستان، مسوولانِ وزارتِ کار و امور اجتماعی این گروه به رسانه‌ها گفته بودند که از میان ۴۰ پرورشگاه دولتی تنها ۹ پروشگاه دولتی در زیر اداره طالبان فعال است.

در ۹ حمل ۱۴۰۱ مسئولان پرورشگاه‌های افغانستان، پیش از به قدرت رسیدنِ طالبان در کشور ۶۸ پرورشگاه خصوصی و دولتی فعالیت داشتند که ۲۸ پروشگاه دولتی و ۴۰ پرورشگاه خصوصی بودند.

به گفته‌ی مسوولان در این پرورشگاه‌ها ۱۰ هزار کودک نگهداری می‌شدند که اکنون این رقم به ۷هزار و ۵۰۰ تن کاهش یافته است.