سازمان ملل متحد در افغانستان در تاریخ ۸ مارچ روز جهانی زن، خواستار پایان فوری محدودیتهای شدید بر حقوق زنان و دختران توسط طالبان در افغانستان شد.
این سازمان از طالبان خواست تا محدودیتهای شدید وضع شده بر حقوق اساسی زنان و دختران را متوقف و لغو کند.
در اطلاعیه سازمان ملل متحد (یوناما) آمده است که از آگست ۲۰۲۱، طالبان تمرکز تقریباً منحصر به فردی را بر تحمیل قوانینی کردهاند که اکثر زنان و دختران را عملاً در خانههایشان زندانی کردهاند. این محدودیتها در تضاد با تعهدات حقوق بشری مندرج در اسناد مربوط به حقوق بشر و آزادیهای اساسی قرار دارد که افغانستان یکی از کشورهای عضو آن است.
روزا اوتنبایوا، نماینده خاص سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان و رئیس هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) گفت : «افغانستان تحت تسلط طالبان سرکوب کنندهترین کشور جهان در عرصه حقوق زنان باقی مانده است و بسیار ناراحت کننده است که شاهد روشهای سیستماتیک آنها برای منزوی ساختن زنان و دختران افغانستان از اجتماع هستیم.»
اوتنبایوا گفت: «حبس کردن نیمی از جمعیت کشور در خانهها در یکی از بزرگترین بحرانهای انسانی و اقتصادی جهان، اقدام زیانباری در سطح ملی است. این امر نه تنها زنان و دختران، بلکه تمام مردم افغانستان را برای نسلهای آینده به فقر و وابستگی به کمکها محکوم خواهد کرد. این امر همچنان افغانستان را در میان کشورهای جهان منزویتر خواهد ساخت.»
در ادامه اطلاعیه سازمان ملل متحد به مناسبت ۸ مارچ آمده است که:
از آگست سال ۲۰۲۱ تاکنون یوناما تقریباً یک روند دوامدار از احکام و اقدامات تبعیض آمیز علیه زنان توسط طالبان را به ثبت رسانده است.
در سپتامبر ۲۰۲۱، طالبان تعليمات متوسطه دختران را به حالت تعليق درآوردند و با وجود اعلامیههای عمومی بر خلاف آن، با آغاز صنوف درسی در مارچ ۲۰۲۲، این تعلیق را برای مدت نامعلوم تمدید کردند.
هرچند آنها گفتند که در حال طی مراحل و تنظيم نصاب تعلیمی مکاتب با ارزشهای اسلامی و نورمهای فرهنگی هستند، ولی هیچ پیشرفتی در این مورد مشاهده نشده است.
در دسامبر ۲۰۲۲، وزارت تحصيلات عالی طالبان حضور زنان و دختران افغانستان را در دانشگاهها را به حالت تعليق درآوردند.
امروز در افغانستان حق زنان برای سفر یا کار در بیرون از محدوده خانه و دسترسی به اماکن عمومی تا حد زیادی محدود شده است. زنان همچنان از تمامی سطوح تصمیم گیری عمومی کنار گذاشته شدهاند.
الیسون دیویدیان، نماینده خاص زنان سازمان ملل متحد در افغانستان گفت: «زنان افغانستان شجاعت و انعطاف باورنکردنی را در مواجه با حذف مداوم سیستماتیک از خود نشان دادهاند.»
او ادامه داد: «آسیبی که طالبان بر شهروندان خود وارد میکنند فراتر از زنان و دختران است. این بر همه شهروندان افغانستان تأثیر میگذارد و در طی نسلها محسوس خواهد شد. برای ساختن یک افغانستان فراگیر، صلح آمیز و امیدوارکننده، حقوق زنان و دختران باید فورا احیا شود.»
یوناما تاکید کرده است که زنان مدافع حقوق بشر که به صورت مسالمت آمیز تظاهرات میکنند، هدف، ضرب و شتم و دستگیری قرار گرفتهاند.
در سال روان میلادی ۱۱.۶ میلیون زن و دختر افغانستان به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
با این حال طالبان تلاشهای بی سابقه کمکهای بین المللی را با ممنوعیت کار زنان در سازمانهای غیر دولتی، که حتی کار انها در ارایه کمک های حیاتی مهم اند، با مشکل مواجه ساخته است.