صنعت سفال‌گری تاریخ و پیشینهی دراز در ولایت هرات دارد. سفال‌گرانی که حالا شمار شان از انگشتان یک دست کم‌تر است، می‌گویند که این صنعت تاریخی درحال نابودی است.
آنان با شکایت از بی‌توجهی مسوولان به این شيشه، هشدار می‌دهند که با ادامه‌ی این روند، چرخِ یگانه کارگاه ساخت سرامیک و سفال‌گری در هرات از چرخش باز خواهد ماند.
حکمت‌الله غلامی، مسوول آموزش‌گاه هنر سرامیک هرات که بیش از ۳۰ سال است، در این پیشه مشغول به کار است، می‌گوید: «در گذشته صنعت سفال‌گری بین تمام اقشار و جوامع رونق بیش‌تر داشت؛ اما اکنون در حالت رکود و فراموشی قرار دارد و هیچ‌کس برای کار ما ارزش قائل نیست. مواد اولیه‌ی کار ما گران شده‌است و ما به تنهایی توان آماده سازی آن را نداریم.»
این هنرمند هراتی با اشاره به اینکه تنها با حمایت از این هنر می‌توان آن را نگهوداری کرد، افزود: «در کشورهای دیگر تمام مصارف رنگی و مصارف کوره و خاک و دیگر امکانات را دولت آماده می‌کند تا این صنعت از بین نرود.»
غلام جیلانی امیری سفال‌گر دیگری در شهر هرات است. او این کار را از پدرش به یادگار دارد و ۴۵ سال است که با چرخاندن چرخ سفال‌گری، سفال‌های گوناگون می‌سازد.
این صنعت‌گر می‌گوید که در گذشته مردم بیش‌تر از ظروف سفالی استفاده می‌کردند؛ اما حالا ترجیح می‌دهند که از ظروف و وسایل پلاستیکی و چینی و شیشه‌ای استفاده کنند و به همین خاطر این صنعت رو به رکود است.
هرچند در گذشته کارگاه‌های سفال‌گری در هرات بیش‌تر بود؛ اما حالا یک کارگاه در شهر هرات فعال است که چهار تن در آن مصروف کار و فعالیت هستند.
نعیم‌الحق حقانی، رییس اطلاعات و فرهنگ طالبان در ولایت هرات می‌گوید که امارت (اداره‌ی طالبان) در مورد پیش‌رفت صنعت سفال‌گری همکاری همه جانبه را به خاطر ایجاد سهولت‌های لازم انجام می‌دهد.
هرات یکی از ولایت‌های باستانی کشور است که آثار تاریخی زیادی را در دل خود جای داده است.
در جریان سالیان دراز کاسه‌ها و ابزارآلات سفالی کهن از این ولایت کشف شده و این نشان می‌دهد که این هنر نزد هراتیان از پیشینهی زیادی برخوردار است.
