کابل شهری نسبتن کوچک است که جمعیت زیادی را در خود جای داده‌است؛ جمعیتی که با حدِ اقلِ امکانات زندگی می‌کنند و هیچ برنامه‌ای برای اشتغال آنها وجود ندارد. این وضعیت سبب شده‌است تا جوانان زیادی از بام تا شام، در جست‌وجوی لقمه نانی، دست به انجام کارهای شاق بزنند.
رکود اقتصادی، تغییرات اقلیمی، گرسنگی و جنگ چندین ساله در کنار تحول‌های سیاسی باعث افزایش افراد نیازمند و آسیب پذیر در کشور شده‌است.
جوانان زیادی بامدادان در کنار جاده‌های پایتخت، منتظر پیدا کردن کار روزانه هستند. آنها می‌گویند که در یک هفته شاید یک روز بتوانند کار پیدا کنند و روزهای دیگر را فقط به شب می‌رسانند.
احمد بشیر، یکی از کارگران کنار جاده در کابل می‌گوید که از یک‌سال به این طرف، رنگ‌‌مالی ساختمان‌ها را انجام می‌دهد؛ اما ماه‌ها است که در کنار یکی از چهارراه‌های شهر کابل همراه بُرس رنگ می‌ایستد تا کاری پیدا کند.
او می‌افزاید: «اگر بتوانم در یک روز به کار بروم، ۳۰۰ افغانی درآمد دارم و همان را خرج خانواده‌ی هفت نفری‌ام می‌کنم.»
مهدی، کارگر دیگری است که با تیشه، کَلند و ریسمان در کنار جاده می‌ایستد، تا به چاه‌کنی برده شود.
او می‌گوید که در گذشته راننده‌‌ی موتر در یکی از نهادها بود؛ ولی روزگار او را به چاه‌کنی وا داشته تا لقمه نانی را برای فرزندانش به خانه ببرد.
مهدی روزهای زیادی چشم به راه می‌ماند تا به کار گماشته شود. او می‌گوید: «گاهی دلم می‌خواهد بروم پیش نانوایی و چند تکه نان گدایی کنم؛ اما می‌ترسم که از اقارب و همسایه‌ها کسی مرا ببیند.»
براساس آمارهای نهادهای کمک رسان، مردم افغانستان زمستان سختی را پشت سر می‌‌گذارند. در سه سال پسین، آمار ناداری در افغانستان از ۴۷ درصد به ۹۷ درصد افزایش یافتهاست.
اوچا یا دفتر هماهنگ کننده‌ی کمک‌های بشر دوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان گفته‌است که شمار افراد نیازمند در افغانستان، به بیش از ۲۸ میلیون نفر رسیده‌است.
به گفته‌ی اوچا در سال ۲۰۲۳ افراد نیازمند به کمک‌های عاجل به ۳/۲۸ میلیون نفر افزایش یافتهاست که در مقایسه با پنج سال پیش، افزایش چشم‌گیری داشته‌است.
اوچا در ادامه از جامعه‌ی جهانی خواسته‌است که به درخواست بشردوستانه‌ی افغانستان با ۴ اعشاریه ۶ میلیارد دالر که بزرگ‌ترین درخواست در سطح جهان است، سخاوت‌مندانه پاسخ دهند.
این درحالی است که پس از بازگشت طالبان به قدرت، ناداری و بی‌کاری در این کشور به‌گونه‌ی چشم‌گیر افزایش یافتهاست و به شمارِ افراد نادار و بی‌کار در کنار جاده‌های کابل روزبه‌روز افزوده می‌شود.
