شماری از تیل فروشان در شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور می‌گویند که طالبان از یک هفته به این‌سو، به‌گونه‌ی شفاهی به آنان گفته‌اند که دیگر اجازه‌ی فروش تیل به صورت پرچون را در این ولایت ندارند؛ موضوعی که سبب نگرانی تیل فروشانی شده‌است که سال‌ها از این راه مخارج زندگی خود را تأمین می‌کنند.
یکی از تیل فروشان در شهر فیروزکوه که نمی‌خواهد نامش در این گزارش ذکر شود، می‌گوید که شماری از افراد طالبان در اداره‌ی مواد نفتی این ولایت به تمام پرچون فروشان تیل گفته‌اند که به جز از تانک‌های تیل، هیچ‌کس اجازه‌ی پرچون فروشی تیل را ندارد.
او به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «سه روز پیش طالبان آمدند و به ما گفتند که از اینجا برویم و دیگر فعالیت نکنیم. وقتی به ما اجازه‌ی کار داده نشود، من نفقه‌ی خانواده‌ی شش نفری خود را چگونه پیدا کنم؟»
عبدالصمد ۱۰ سال است که در گوشه‌ی یکی از خیابان‌های فیروزکوه پترول و دیزل می‌فروشد. او می‌گوید که طالبان با این کار می‌خواهند، مردم را بیش‌تر در ناداری و گرسنگی قرار دهند.
او به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «وقتی که طالبان به ما اجازه ندهند که کار کنیم و زمینه‌ی کار دیگر را هم برابر نکنند، فرزندان ما از ناداری و گرسنگی تلف می‌شوند. حالا هم به ما گفتند هرچه زودتر بیلرهای خود را جمع کنید و دیگر کار نکنید، پس ما چی کار کنیم؟»
فیروز، یکی دیگر از تیل فروشان در شهر فیروزکوه است. او نیز با ابراز نگرانی از این تصمیم طالبان می‌گوید: «اگر طالبان به ما اجازه ندهند که کار کنیم، چگونه در این شرایط اقتصادی هزینه‌‌ی خانواده‌های خود را تأمین کنیم؟ با آمدن طالبان، فروش ما کم شده‌است و درآمد سابق را نداریم و همین موضوع ما را با مشکلات زیادی مواجه کردهاست.»
پرچون فروشان تیل در ولایت غور می‌گویند، با آنکه آنان بارها با مسؤولان محلی طالبان در این ولایت برای رفع این چالش گفتوگو کرده‌اند؛ اما این گفت‌وگوها هیچ نتیجه‌ای به همراه نداشته‌است.
تیل فروشان در غور می‌گویند که چند تن از همکاران شان به نمایندگی از آنان به کابل رفته‌اند تا در گفتوگو با مقام‌های طالبان خواسته‌های شان را با مقام‌های طالبان شریک کنند و مانعِ اجرای این دستور شوند.
در همین حال، مسؤولان محلی طالبان در ولایت غور، فعالیت پرچون فروشان تیل را در این ولایت مشکلی حاد دانسته و می‌گویند که مواد نفتی که از طریق تیل فروشان به بازار عرضه می‌شود، با معیارهای لازم این اداره برابر نبوده و از کیفیت پایین برخوردار است.
یک مسؤول در اداره‌ی مواد نفتی غور به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «فعالیت تیل فروشی‌های پرچون در سطح ولایت، خاصتن در کنار جاده‌ها و ساحات شلوغ شهر به مُعضلی حاد و مهم تبدیل شده که اثرات منفی به همراه دارد. مواد نفتی که از طریق این افراد فروخته می‌شود، از کیفیت لازم برخوردار نیست.»
او تأکید کرد که این افراد مالیات نمی‌پردازند و این مورد بر روند کار تانک‌های تیل تأثیر منفی می‌گذارد.
این درحالی است که بی‌کاری و خشک‌سالی سبب شده‌است تا بسیاری از باشندگان غور برای تأمین نفقه‌ی خانواده‌های شان دست به مهاجرت غیر قانونی بزنند یا هم با گردآوری سرمایه‌ی اندک، در جاده‌های شهر اقدام به فروش کالاهای گوناگون کنند.
