برنامه‌ی جهانی غذا می‌گوید که سوء تغذی در افغانستان، به بالاترین حد خود رسیده و نیمی از جمعیت این کشور گرسنگی شدید را تحمل می‌کنند.
سخن‌گوی این نهاد گفته‌است که چهار میلیون کودک زیر سن پنج سال به سوءتغذی مبتلا شدهاند و تعلیق کار بانوان روند کمک رسانی را به چالش کشیده‌است.
با به قدرت رسیدن دوباره‌ی طالبان در اگست سال ۲۰۲۱ میلادی و توقف کمک‌های جامعه‌ی جهانی، میلیون ها تن در افغانستان با ناداری و گرسنگی روبه‌رو شدهاند. برنامه‌ی جهانی غذا از افزایش نرخ سوء تغذی در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌است.
فیلیپ کراف سخن‌گوی برنامه‌ی جهانی غذا در این باره گفت: «نیمی از جمعیت افغانستان بدون توجه به فصل سرما گرسنگی شدیدی را در طول سال تحمل می‌کنند و نرخ سوء تغذیه در افغانستان به رکورد بالایی رسیده‌است.»
آمارهای برنامه‌ی جهانی غذا نشان می‌دهد که چهار میلیون کودک (زیر ۵ سال) و مادران مبتلا به سوء تغذی هستند.
این نهاد می‌گوید که پس از صدور فرمان طالبان درباره‌ی تعلیق کار بانوان در مؤسسه‌ها و نهادهای غیردولتی، این نهاد‌ها در ارائه‌ی کمک‌های غذایی، آموزشی و مراقبت‌های بهداشتی از جمله گرمایش، پول نقد برای سوخت و لباس گرم با مشکل روبه‌رو شدهاند.
فیلیپ کراف گفت: «این ممنوعیت در بدترین لحظه‌ی ممکن رخ داده‌است. خانواده‌ها نمی‌دانند که وعده‌ی غذایی بعدی آنها از کجا می‌آید.»
در همین حال، اسوشیتدپرس نوشته‌است که ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی سبب شده‌است که فعالیت ۱۱۵ مرکز کلان بهداشتی و ۴۳۷ درمان‌گاه سیار کوچک به تعلیق درآید و این تعلیق بر ۸۲ هزار کودک و زن باردار و شیرده اثر بد گذاشته‌است.
انیسه صمدی، پرستار ۳۲ ساله در یک درمان‌گاه سوء تغذی در کابل گفت: «در پنج ماه گذشته شاهد افزایش تعداد بیماران بودم. سه ماه پیش ۴۸ بیمار داشتیم. ماه گذشته ۷۶ و این ماه تا حالا ۶۹ تا ۷۰ بیمار داریم، بیش‌تر دوگانه‌گی‌هایی داریم که خیلی ضعیف هستند؛ در حالی که مادران شان هم ضعیف هستند.»
در همین حال، شماری از شفاخانه‌ها و درمان‌گاه‌ها با کم‌بود دارو روبه‌رو هستند و سرمای بی‌پیشینه‌ی هوا سبب شده‌است تا تعداد بیماران در کابل افزایش یابد.
شهبا حسین زاده، یکی از فعالان حوزه‌ی بهداشت در کابل گفت: «مادرها می‌گویند که چوب یا راه دیگری برای گرم نگه‌داشتن فرزندان شان در خانه ندارند و بسیاری از مردم غذای کافی برای تغذیه‌ی این کودکان ندارند.»
این درحالی است که در روزهای گذشته تاکنون ممنوعیت کار زنان، پای دو مقام ارشد سازمان ملل متحد را به کابل کشانده‌است.
امینه محمد از کشورهای مسلمان خواستهاست تا به طالبان کمک کنند که از قرن «سیزدهم» بیرون شوند و به قرن بیست‌ویکم برگردند. معاون دبیرکُل سازمان ملل متحد در پایان سفرش به افغانستان گفت که این کشور در بحران بشری وحشت‌ناکی قرار دارد و آسیب پذیرترین کشور بر روی زمین شمرده می‌شود که خود را منزوی کرده‌است.
