شماری از خانواده‌های بی‌جا شده و نیازمند در ولایت غور که در وضعیت سختی به سر می‌برند و ضرورت فوری به غذا و سوخت در زمستان دارند، با قطع کمک نهادهای امداد رسان، به‌ویژه سازمان جهانی غذا، در معرض خطر گرسنگی و مرگ قرار گرفته‌اند.
کودکانم شب‌ها گرسنه می‌خوابند
راحله ۳۰ سال سن دارد و مادر سه فرزند است که شش ماه پیش با شوهر و کودکانش از منطقه‌ی الله یار به امید دریافت کمک از مؤسسه‌ها به مرکز ولایت غور آمدند و در یک خانه‌ی کرایی زندگی می‌کنند.
راحله در صحبت با خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «ما از قریه‌ی خود به‌خاطری که هیچ چیزی نداشتیم به اینجا آمدیم تا دولت (اداره‌ی طالبان) توجه کند. کمک مؤسسات برای ما خیلی خوب بود؛ اما حالا کسی به ما کمک نمی‌کند.»
او می‌گوید که به دلیل قطع کمک‌های مؤسسه‌ها و ناداری، همراه با کودکانش بسیاری از شب‌ها را گرسنه در سردی هوا سحر می‌کنند.
پس از قطع کمک‌ها زندگی به سختی می‌گذرد
عبدالعلی ۳۸ ساله، تنها نان‌آور خانواده‌ی شش نفری است که چهار ماه پیش از ولسوالی دولینه‌ی این ولایت به شهر فیروزکوه آواره شد تا بتواند زندگی کودکانش را از ناداری و گرسنگی نجات دهد.
وی به خبرنگار تلویزیون آمو گفت: «مدت‌ها است که ما هیچ درآمدی نداریم. با قطع کمک‌های سازمان جهانی غذا، زندگی ما به سختی می‌گذرد. نه طالبان و نه مؤسسات به ما کمک می‌کنند. بعضی روزها کار است و بسیاری از روزها دست خالی به خانه باز می‌گردم. پول نداریم که مواد سوخت بخریم و کارتن جمع می‌‌کنیم و آتش می‌زنیم.»
پول ندارم که کودکانم را درمان کنم
فریبا، یکی دیگر از بی‌جاشدگان منطقه‌ی الله یارِ شهر فیروزکوه می‌گوید که سرمای زمستان دو کودکش را بیمار ساخته و توان خرید دوا را ندارد.
فریبا به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «شوهرم در نظام گذشته بود و جان خود را از دست داد. حالا تنها نان‌آور خانه هستم. سه طفل دارم که دوتای آنها سینه‌و‌بغل شده‌اند و پول ندارم که آنها را به داکتر ببرم.»
خانواده‌های نادار و نیازمند غور در سرمای جان‌سوز زمستان امسال حال و روز خوبی ندارند. آنان می‌گویند که اگر غذا و مواد سوخت به آنان نرسد، کودکان شان جان خود را از دست می‌دهند.
سازمان جهانی غذا یا WFP در ولایت غور به دلیل وضع محدودیت‌ها از سوی طالبان و استفاده‌ی سوء از این کمک‌ها توسط این گروه، فعالیت خود را در این ولایت متوقف کرده و پس از آن هیچ کمکی را به خانواده‌های نیازمند توزیع نکرده‌است.
یک منبع محلی در ولایت غور به شرط افشاء نشدن نامش به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید که سازمان جهانی غذا بیش از دو هفته می‌شود که نامه‌ای را به اداره‌ی محلی طالبان و ریاست‌الوزرای این گروه فرستاده و از توقف کمک‌های بشردوستانه‌ی این نهاد خبر داده‌است.
منبع می‌گوید: «در کنار وضع محدودیت‌ها، همچنان مکتوبی آمده‌است که کمک‌های غذایی و غیرغذایی که مؤسسه WFP یا دیگر مؤسسات به مردم می دهند، طالبان آنها را پس از مردم جمع‌آوری می کنند که ما سرک می‌سازیم، به همین دلیل این مؤسسه فعالیت خود را قطع کرده‌است.»
دفتر والی طالبان در غور: استفاده‌ی سوء از کمک‌ها واقعیت ندارد
این درحالی‌ست که دفتر مطبوعاتی والی طالبان در ولایت غور در خبرنامه‌‌ای از دیدار شاهرخ نماینده‌ی سازمان ملل متحد با احمد شاه دین دوست، والی این ولایت خبر داده‌است.
دفتر مطبوعاتی والی طالبان در ولایت غور، هدف از این دیدار را بررسی مشکلاتِ مؤسسه‌ها و چگونگی توزیع کمک‌ها به نیازمندان دانسته‌است.
در این خبرنامه آمده‌است: «گزارش‌هایی که تعدادی افراد فرصت طلب و سود جو به دفتر مرکزی سازمان ملل ارسال کرده‌اند، واقعیت نداشته؛ اما مؤسساتی که در غور فعالیت دارند، عدالت جتماعی را رعایت نکرده و بعضی چالش‌ها و مشکلات محیطی و مردمی را به بار آورده‌اند.»
والی طالبان در ولایت غور درحالی استفاده‌ی سوء از کمک مؤسسه‌های امدادگر را در این ولایت رّد می‌کند که چندی پیش باشندگان ولسوالی دولینه‌ی غور در گفت‌وگو با خبرنگار تلویزیون آمو گفته بودند که طالبان کمک‌های توزیع شده‌ی سازمان جهانی غذا را در بیش از ده روستای این ولایت، به هدف ساختن جاده از مردم پس گرفته‌اند.
