افغانستان

حکمت‌الله؛ کودک ۱۱ ساله که نان‌آور خانواده‌ی هشت نفری است

حکمت‌الله یازده ساله چندین سال پیش مادرش را از دست داده است. کودک کارگری که حالا باید برای خانواده‌اش نان پیدا کند.

او با حسرت می‌گوید که مشکلات اقتصادی او را ناگزیر ساخته از اول صبح تا ناوقت شب در خیابان‌های شهر کابل به دنبال تکه نانی برای خانواده‌ی هشت نفری خوب باشد.

حکمت‌الله می‌گوید که لباس گرم و کفش مناسب ندارند و صبح‌ها با برادرانش که ۹ و ۱۰ ساله استند صبح‌ها با پای پیاده از تایمنی به سوی شهر نو می روند و تخم مرغ می‌فروشند.

حکمت‌الله می‌گوید: «صبح وقت از خانه بیرون می‌شویم و هوا بسیار سرد است. در این زمستان سرد لباس گرم و بوت درست برای پوشیدن نداریم که گرم باشیم تا بتوانم کار کنیم و یک لقمه نان برای خانه بیاوریم.»

این روزها در کوچه و پس کوچه‌های پایتخت کودکان بسیاری مانند حکمت‌الله استند، که از بام تا شام به فکر پیدا کردن لقمه‌ای نان هستند.

حکمت‌الله می‌گوید که صنف پنجم مکتب است، اما نمی‌تواند مانند همسالانش بازی کند و درس بخواند.

سعدیه ۱۹ سال دارد و بزرگترین خواهر حکمت‌الله است، او می‌گوید: «چهار سال مکتب خواندم زمانی که خرد بودم مادرم فوت کرد و نتوانستم مکتب را ادامه بدهم. کسی نبود از برادرانم نگهداری کند و مجبور شدم مکتب را ایلا کنم، در خانه مراقب برادرانم بودم. زمانی که مادرم زنده بود در بگرام زندگی می‌کردیم‌ از فوت او ۱۰ سال می‌گذرد.»

پدر حکمت‌الله بیکار است، این خانواده در یک زیر زمینی نمناک در کابل زندگی می‌کنند.

سعدیه می‌گوید که از چندین ماه به این سو نتوانسته‌اند کرایه این زیر زمین و کرایه برق را بپردازند.

سعدیه می‌گوید: «چندین ماه شده کرایه خانه و هزینه برق را تحویل نکرده‌ایم، خانه ما سرد است و آفتاب ندارد. مواد سوخت نیست که همرایش خود را گرم کنیم. شب روز نمی‌فامیم چه رقم می‌گذرد در یک زیر زمین زندگی می‌کنیم که بسیار نم دارد و جای زندگی نیست از ناچاری در این جا پناه آوردیم.»

سعدیه که سالها است به جای مادرش از برادرانش نگهداری می‌کند، می‌گوید: «یک برادرم که ۱۷ ساله است از دست ناتوانی و مشکلات اقتصادی تکلیف روانی برایش پیدا شده است. سرش شوک می‌آید، خود را می‌زند و وضعیت‌اش خراب است از بی‌پولی نتوانستیم او را پیش داکتر ببریم.»

سعدیه می‌افزاید که روزها و شب‌های زیادی را گرسنه خوابیده‌اند و برادر بزرگش با پول قرض به ایران رفت، اما رد مرز شد.

پیش از این سازمان نجات کودکان از افزایش ناداری و فقر در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که نزدیک به ۱۰ میلیون کودک در افغانستان با گرسنگی شدید روبرو استند.