شماری از باشندگان ولایت بدخشان از پرچاوی برق شکایت کرده و میگویند که با فرا رسیدن زمستان، شرکت بدخشان انرژی پرچاوی برق را افزایش دادهاست.
حیدر علی، یکی از باشندگان ناحیهی اول شهر فيضآباد در مرکز ولایت بدخشان است. او به خبرنگار تلویزیون آمو میگوید: «در یک هفتهی گذشته تنها یک شب برق داشتیم. هوا به صورت بیپیشینهای سرد شده و ما به برق ضرورت داریم.»
باشندگان شهر فیضآباد میگویند که مشکلاتِ ناشی از ناداری و بیکاری از یکسو و نبود برق منظم از سوی دیگر، زندگی را در زمستان پیشِ رو نسبت به هر زمان دیگر دشوار کردهاست.
حسیب یکی دیگر از باشندگان این ولایت است که در شهر جدید فيضآباد رستوران دارد.
او به خبرنگار تلویزیون آمو میگوید: «ما خوشحال بودیم که برق شورابک فعال شده و همیشه برق خواهیم داشت؛ اما در هفتهی یک شب برق است. شبهای دیگر نیمههای شب برق میآید و ما مجبوریم از جنراتور استفاده کنیم. از امارت اسلامی (طالبان) میخواهیم در این زمینه توجه داشته باشد.»
به گفتهی باشندگان بدخشان، انرژی برق به ادارههای دولتی توزیع میشود و این سبب شدهاست که مردم برق نداشته باشند و با مشکلات زیادی روبهرو شوند.
در همین حال، شرکت بدخشان انرژی مسؤول برقرسانی در بدخشان، در آگهینامهای گفتهاست که به دلیل سردی زیاد هوا و یخبندان، سطح آب کاملن پایین آمده و تولید برق به حداقل رسیدهاست.
بدخشان انرژی تأکید کردهاست که تا تغییر وضعیت اقلیمی، دو شب پرچاوی و یک شب برق توزیع میشود.
نجیبالله، باشندهی ولسوالی شغنان این ولایت میگوید: «برق ما که از تاجیکستان وارد میشود، در این فصل زمستان یک شب است و یک شب نیست و ما توان خرید چوب را نداریم تا خانههای خود را گرم کنیم. گاهی به دلیل برفباریهای شدید، پایههای برق با مشکل مواجه شده و برق برای چند روز قطع میشود.»
چندی پیش شرکت برق افغانستان (برشنا) گفته بود که جریان برق وارداتی ازبیکستان به دلیل عوارض فنی به کابل و دیگر ولایتهای افغانستان قطع شده و این مشکل به زودی حل خواهد شد.
طالبان در ماه دسمبر سال ۲۰۲۱، قرارداد برق وارداتی ازبیکستان به این کشور را تا پایان سال جاری تمدید کرده بودند.
بربنیاد این قرارداد، ازبیکستان تعهد کرده بود که در جریان امسال، معادل ۱۰۰ میلیون دالر به افغانستان برق صادر میکند.
افغانستان متکی به برق وارداتی از کشورهای همسایهی خود است و براساس آمار شرکت برق (برشنا)، در حال حاضر به حدود ۱۶۰۰ میگاوات برق نیاز دارد که ۷۰ درصد آن را از ازبیکستان، ترکمنستان، تاجیکستان و ایران وارد کرده و ۳۰ درصد دیگر از منابع داخلی تأمین میشود.