شمار زیادی از نیازمندان که برای دریافت کمک به انبارهای دبلیو اف پی یا سازمان غذایی جهان واقع منطقه افسوتر پلخمری آمده‌اند می‌گویند که نظامیان طالبان به زنان و مردانی که برای دریافت کمک آمده‌اند، توهین کرده و آنها را لت‌وکوب قرار می‌دهند.
بانو رنا ۷۵ ساله باشنده شهر پلخمری که برای گرفتن کارت بایومتریک کمک‌های سازمان غذایی جهان به افسوتر آمده است، می‌گوید: «دو روز است از صبح تا شام به اینجا می‌آیم در روی برف و در این هوای سرد منتظر هستم. هیچ کس پرسان نمی‌کند. وقتی نزدیک می‌روم که پرسان کنم، نظامیان طالبان با چوب لت‌وکوب می‌کنند.»
او درحالی که ناداری مجبورش کرده در سرمای هوای زیر ۲۰ درجه سانتیگراد شهر پلخمری برای دریافت کمک به انبارهای سازمان جهانی غذا در پلخمری بیاید گفت: «اگر ناداری امانم می‌داد و کسی را به عنوان نان‌آور می‌داشتم هرگز به اینجا نمی‌آمدم.»
بی بی عارفه هم از انتظاری سه روزه در این محل شکایت دارند و می‌گوید: «چشم‌هایم راه را درست نمی‌بیند، ولی در خانه نان برای خوردن ندارم. مجبور هستم. یا سردی هوا من را می‌کشد، یا چوب بی‌رحمانه طالبان. تنها زنان نیست که مورد لت کوب قرار می‌گیرند. طالبان مردم را نیز مورد لت‌وکوب قرار می‌دهند.»
غلام علی یکی از این مردان است که پایش در صف دریافت کمک آسیب دیده است، می‌گوید: «وقتی صبح آمدم بایومتریک شدم، بعضی‌ها صبح وقت آمده بودند. جنب‌وجوش زیاد بود. خواستم ببینم که نام مرا می‌خواند یا نه. در همین لحظه یک طالب چوب به دست به مردم حمله کرد و من در این هنگام روی برف که یخ زده افتادم ضربه چوب به سرم خورد و ضربه یخ به پایم.»
نظیرگل یکی دیگر از کسانی است که از دروغ و فریب دادن طالبان در اینجا شکایت دارد و می‌گوید: «سه روز می‌شود؛ می‌گویند که در صف ایستاد شوید، می‌ایستیم، اما نوبت به ما نمی‌رسد، دلیل آن این است که اقارب خودشان را اجازه می‌دهند، جواب هم نمی‌دهند فقط مردم را در هوای سرد زجر می‌دهند.»
مردم درحالی رنج ایستادن صف و لت و کوب طالبان را در این سرمای زمستان به جان می‌خرند که کمک‌های ناچیزی که دریافت می‌کنند، خرج یک هفته‌ای آنها هم نیست.
