عبدالرحمن یکی از قالین بافان در ولسوالی قلعه زال کندز که بیش از ۱۰ سال می‌شود در این ولسوالی مصروف بافت قالین قیمتی افغانستان است در مصاحبه با تلویزیون آمو گفت: «چند سال می‌شود، این صنعت در این ولسوالی از رونق افتاده است و هیچ کسی از این صنعت سراغی نمی‌گیرد.»
به گفته او این صنعت که از سال‌ها است در این ولسوالی به یک فرهنگ تبدیل شده حالا با رکود مواجه شده است.
قزاق محمد یکی دیگر از قالین بافان در ولسوالی قلعه زال ولایت کندز که در کنار قالین بافی کارگاه نقش دهی قالین دارد، گفت: «بازار فروش قالین نسبت به گذشته کم رنگ شده است. در گذشته روزانه ۱۰ قالین برای فروش و نقش دهی از قریه‌های دور و نزدیک این ولسوالی به اینجا می‌آمد، اما حالا در طول یک ماه دو یا سه قالین آورده می‌شود.»
او با اشاره به قیمت بلند تار در بازار و عدم توان خرید آن به قیمت گزاف را از دلایل رکود این صنعت می‌داند و می‌گوید: «در گذشته قالین‌های ظریفی در این ولسوالی بافته می‌شد که نظیر نداشت و این قالین‌ها را مشتریان به بهای بلند می‌خریدند اما حالا از این مشتریان خبری نیست.»
در بازار ولسوالی قلعه زال به هر دکانی سر می‌زنید تنها قالین‌های ساخت این ولسوالی را به فروش می‌رسد.
نقش‌های زیبا و جذاب که از دور نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند و قالیچه‌های پر زرق و برق که برای نمایش دید مشتری گذاشته شده است از ظرافت بافت قالین در این ولسوالی حکایت دارد.
گلاب الدین، یکی از فروشندگان قالین در بازار این ولسوالی گفت: «این قالین‌ها بسیار به سختی و با دست بافته می‌شود. این قالین‌ها بسیار ارزشمند است. در سال‌های گذشته تاجران می‌آمدند و از ما خرید می‌کردند. اما مدتی است کسی برای خرید نمی‌آید. وقتی مردم قالین‌هایشان را برای فروش می‌آورند ما به آنها می‌گوییم، فروش نیست.
صنعت‌قالین بافی که از عمده‌ترین منابع درآمد باشند‌گان ولسوالی قلعه‌زال ولایت کندز بود و حالا رونق خود را ندارد. قیمت‌مواد خام و عدم صادرات قالین به بیرون از کشور و همچنان عدم حمایت از قالین بافی آنان را وادار کرده است تا از این‌کار دست بردارند.
کارشناسان فرهنگی معتقدند که قالین‌بافی نه‌تنها یک صنعت بلکه بخشی از هویت فرهنگی ترکمن‌های ولسوالی قلعه‌زال ولایت کندز است، اما رکود آن روی اقتصاد خانواده‌‌های قلعه‌زال نیز تاثیر منفی بر‌جای گذاشته است.
