افغانستان

۵۲۴ تن از شهروندان افغانستان از زندان‌های پاکستان آزاد شدند

پاکستان ۵۲۴ تن از شهروندان افغانستان را که در زندان‌های آن کشور زندانی بودند، امروز شنبه ۱۷ جدی آزاد کرد.

مسوولان سفارت طالبان در پاکستان گفته‌اند که ۵۴ زن و ۹۷ کودک در میان این زندانیان بودند که آزاد شده‌اند.

همچنین گفته شده است که جسد یک باشنده فاریاب که در زندان پاکستان جان باخته نیز به افغانستان فرستاده شده است.

شکایت پناه‌جویان افغانستان از برخورد نادرست پولیس پاکستان

در همین حال، نماینده مهاجرین در پاکستان به آمو از برخورد نادرست پولیس پاکستان با شهروندان افغانستان سخن می‌گوید.

زهره واحدی اختری، نماینده‌ی پناه‌جویان تازه وارد به پاکستان می‌گوید که پولیس آن کشور مهاجرینی را که سندهای شان انقضا شده، اذیت می‌کنند و از همین‌رو شمار زیادی از این پناه‌جویان بازداشت شده‌اند.

اختری می‌افزاید: «وضعیت مهاجرین در پاکستان نگران کننده‌است. مهاجرین از دست‌رسی به خیلی از خدمات محروم هستند و با ترس زندگی می‌کنند. آنها اجازه‌ی کار را ندارند و خانواده‌های شان در وضعیت بدِ اقتصادی به سر می‌برند.»

او برخورد پولیس پاکستان را با مهاجرین افغانستان، برخلاف قوانین مهاجرت می‌داند.

در همین حال، شماری از پناه‌جویان که پس از برگشت دوباره‌ی طالبان به قدرت، به پاکستان پناه برده‌اند، با اشاره به اینکه پایان زمان اتمام ویزای آنها مشکلات بسیاری برای شان ایجاد کرده‌است، می‌گویند که آنان با چالش‌های سخت اقتصادی و امنیتی روبه‌رو هستند.

ذبیح الله، در زمان جمهوریت در یکی از نهادهای خارجی وظیفه داشت و پس از بازگشت دوباره‌ی طالبان، به پاکستان مهاجر شده‌است.

او می‌گوید: «زمان اعتبار سندهایم  به پایان رسیده‌است و من در وضعیت بدی قرار دارم. اجازه‌ی کار ندارم. پولیس هم ما را تعقیب دارد، به افغانستان هم نمی‌توانیم برویم. از سازمان جهانی مهاجرت می‌خواهیم تا به وضعیت مهاجرین افغانستان توجه کنند و بر دولت پاکستان فشار وارد کنند تا از اذیت مهاجرین دست بردارند.»

برخی از پناه‌جویان مدعی هستند که آنان از دست‌رسی به همه خدمات شهری از جمله کار، آموزش و خدمات بهداشتی در پاکستان محروم هستند.

 نجیب‌الله ضیایی، یکی از پناه‌جویان افغانستان در پاکستان است. او که با خانواده‌اش در پاکستان به سر می‌برد، می‌گوید که به خدمات شهری دست‌رسی ندارند و محدودیت‌ها بر مهاجرین هر روز افزایش می‌یابد.

او ادامه داد: «از زندگی بیزار شدیم؛ چون مشکلات آنقدر زیاد است که نمی‌دانم کدامش را یادآوری کنیم. وقتی بیمار می‌شویم، به شفاخانه دست‌رسی نداریم. همچنین اجازه‌ی کار را نیز نداریم. اگر آنجا در افغانستان کشته می‌شدیم، اینجا هم از گرسنگی خواهیم مُرد.»

این درحالی است که برخورد نادرست پولیس پاکستان با پناه‌جویان افغانستان، انتقادهای تند داخلی و خارجی را به همراه داشته‌است.