سلمانی، یکی از حرفههای پُر مشتری در کشور بود که پس از بازگشت دوبارهی طالبان به قدرت در افغانستان، محدودیتهای سختگیرانهای که وزارت امر به معروف طالبان بر سلمانیها وضع کرد، سبب رکود در کاروکسب آنان شد.
ممنوع شدن تراشیدن ریش، منع اصلاح موی سر در مدلهای متفاوت و تغییر در دکور آرایشگاههای مردانه در کنار وضع مالیات گزاف، از شمار وضع محدودیتهای طالبان در برابر کار سلمانیها در شهر فيضآباد، مرکز بدخشان است.
محمد کریم، یکی از سلمانها در مرکز بدخشان است. او این کسب را از پدرش آموخته و سالها است که مصروف کار سلمانی است و دورههای مختلف قدرت را در افغانستان تجربه کردهاست.
کریم به خبرنگار تلویزیون آمو میگوید: «علاوه بر اینکه طالبان بالای کار ما محدودیت وضع کردهاند، اقتصاد مردم هم خراب است و مردم عایدی ندارند.»
او در ادامه گفت: «اگر چه در گذشته حکومت به رفتار مردم نظارت داشت؛ اما با اصلاح سر و صورت مردم کار نداشت؛ ولی حالا کارمندان ریاست امر به معروف طالبان هر روز بالای ما نظارت دارند.»
فرید، یکی دیگر از سلمانیها در شهرنو فیضآباد است. او با ابراز نگرانی از وضعیت پیش آمده میگوید: «از یک طرف اقتصاد مردم ضعیف است، از سوی دیگر محدودیتها بالای کار ما افزایش یافتهاست و شهرداری هم مالیهی گزاف میگیرد. همهای این مشکلات ما را مجبور کرده تا شغل خود را رها کنیم؛ اما نمیدانیم بعد از آن چه کنیم؟»
سلمانها از طالبان میخواهند که محدودیتهای وضع شده را بردارند و اجازه بدهند که مردم آزادی رفتار داشته باشند. این چالش تنها دامنگیر سلمانیها در فیضآباد نیست؛ بلکه این گروه در سراسر کشور این محدودیتها را وضع کردهاند.
عبادالله، باشندهی شهر فیضآباد است. او میگوید: «در زیر بیرق امارت اسلامی ( ادارهی طالبان) زندگی میکنیم، باید مطابق قانون و قواعد شان عمل کنیم؛ در غیر آن مجازات میشویم.»
در همین حال، مسؤولان در ادارهی امر به معروف طالبان بدخشان با تأیید محدودیتهای وضع شده میگویند: «ما در یک سرزمین اسلامی زندگی میکنیم و برای یک مسلمان جایز نیست خود را شبیه یک یهودی بسازد. پیامبر اکرم (ص) میفرماید: کسی که خود را شبیه یک قوم میکند، در آخرت هم به همراه همان قوم حشر میشوند، وقتی که ادعای مسلمان بودن میکنیم، پس باید به واقعیت مسلمان باشیم.»
پیش از به قدرت رسیدن دوبارهی طالبان، نزدیک به ۱۵۰ دکان سلمانی در شهر فيضآباد فعالیت میکرد که صدها تن در آنها مصروف کار بودند و از این طريق زندگی خود را سپری میکردند.
اما پس از حاکمیت دوبارهی این گروه و محدودیتهای وضع شده بر کار سلمانیها، شماری از دکانهای سلمانی بسته شده و سلمانها یا بیکار شدهاند، یا شغل دیگر برای خود انتخاب نمودهاند و یا هم از کشور خارج شدهاند.