شماری از کشاورزان و بازرگانان ولایت‌های غور و بادغیس، از نبود سردخانه‌های معیاری برای نگه‌داری فرآوردهای کشاورزی‌شان شکایت می‌کنند و می‌گویند که نبود سردخانه‌ها، سبب از بین رفتن فرآوردهای شان شده و آنان را متضرر کرده‌است.
گل احمد ۳۶ ساله، یکی از کشاورزان ولسوالی دولت‌یارِ غور است. او ۱۸ سال پیشینه‌ی کار کشاورزی و باغ‌داری را دارد. وی می‌گوید که بیش از ۱۰ جریب زمین کشاورزی خود را به باغ میوه و کشت کچالو اختصاص داده‌است.
به گفته‌ی گل احمد، نبود سردخانه‌های معیاری سبب شده‌است تا نتواند از فرآوردهای کشاورزی‌اش به‌گونه‌ی درست نگه‌داری کند.
او گفت: «در ۱۸ سالی که کشاورزی می‌کنم، یک ذخیره خانه‌ی کوچک جور کردم که بتوانم مواد مصرفی خود را نگه‌داری کنم. من نتوانستم یک سردخانه‌ی معیاری جور کنم. به همین خاطر مجبور هستم تمام محصولات خود را پیش از اینکه خراب شوند، به قیمت ارزان بفروشم.»
گل احمد ادامه داد: «امسال ۱۶ خروار کچالو و ۱۳ خروار سیب از زمین‌ها و باغ‌های خود برداشت کردم. به خاطر اینکه جایی برای نگه‌داری نداشتم، کچالوهای خود را کیلوی ۱۲ افغانی و سیب‌ها را هم کیلوی ۲۴ افغانی در بازار فروختم.»
سلیم شاه ۲۷ ساله، یکی دیگر از کشاورزان بادغیس نیز از نبود سردخانه برای نگه‌داری فرآورده‌های پسته‌اش شکایت دارد. او می‌گوید: «به خاطر اینکه سرد خانه نداشتم، نتوانستم محصولات درختان پسته‌ی خود را به خوبی نگه‌داری کنم و پسته‌ی تمام درختان خود را به بازار بردم و کیلوی ۶۰۰ تا ۷۰۰ افغانی فروختم. ما در گذشته همین پسته را ۱۲۰۰ تا ۱۷۰۰ افغانی در بازار می‌فروختیم.»
کشاورزان غور و بادغیس بر این باور اند که اگر مکانی برای نگه‌داری فرآورده‌های شان وجود می‌داشت، آنان فرآورده‌های شان را در اواخر زمستان و اوایل بهار با بهای چند برابر به فروش می‌رساندند.
از سویی هم، شماری از تاجران در این ولایت‌ها می‌گویند که آنان نیز نتوانسته‌اند فرآورده‌های خریداری شده‌ی کشاورزان و باغ‌داران را به خارج از کشور صادر کنند.
ضیاءالحق احمدی، یکی از بازرگانان پسته در بادغیس به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «متأسفانه دولت و مؤسسات هیچ کاری برای نگه‌داری محصولات کشاورزان در ۲۰ سال گذشته نکرده‌اند و ما هم که محصولات کشاورازن را خریداری کردیم، تاحال نتوانستیم آنها را به خارج از کشور صادر کنیم و خریدار هم ندارد.»
خیرالدین، یکی از دکان‌داران شهر فیروزکووه نیز در صحبت با خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «سال‌ها پیش خوب معامله بود، امسال هیچ نیست. دولت پیشین هم در طی چندین سال گذشته، هیچ توجهی نکرده و حتا یک سردخانه نساخته و به دلیل نبود بازار، قیمت محصولات نیز کاهش یافته‌است.»
در همین حال، مسؤولان در ریاست‌های زراعت و مال‌داری بادغیس و غور می‌گویند که آنان تلاش زیادی برای رشد فرآورده‌های کشاورزی و باغ‌داری در این ولایت‌ها انجام داده‌اند و در چند سال گذشته، ده‌ها سرد خانه و گرم‌خانه را در سطح شهر و ولسوالی‌ها، به هدف پیش‌گیری از فرسوده شدن فرآورده‌های کشاورزی و باغ‌داری ایجاد کرده‌اند.
آنان همچنان می‌افزایند که در تلاش هستند تا بتوانند سردخانه‌های بیش‌تری را برای نگه‌داری از فرآورده‌های کشاورزی و باغ‌داری در این ولایت‌ها، در سالِ پیشِ رو بسازند و زمینه‌ی صادرات این فرآورده‌ها را نیز فراهم کنند.
بازرگانان و کشاورزان در ولایت‌های بادغیس و غور، از مسؤ ولان اتاق تجارت و صنایع کشور می‌خواهند تا در کنار ایجاد سردخانه‌های معیاری، زمینه‌ی صادرات فرآورده‌های شان را به خارج از کشور نیز فراهم کنند.
