کرن دکر، کاردار سفارت امریکا برای افغانستان، در واکنش به تصمیم طالبان برای محروم ساختن دختران از حق تحصیل، در صفحه‌ی تویترش خطاب به مردان افغانستان نوشته است: «منتظر چی هستید؟ آینده‌ی شما در خطر است. پس حالا وقت آن فرا رسیده است و ما از مردان افغان می خواهیم تا در کنار زنان افغان بایستند، چون این‌ها همه خانواده‌های شما هستند.»
او فرمان طالبان برای تعلیق تحصیل دختران «غیر قابل درک، غیر قابل توجیه و به دور از قوانین اسلامی» خوانده است.
خانم دکر گفته است که این تصمیم طالبان افغانستان بیشتر به سوی فقر می برد و نسل‌های آینده‌ی افغانستان را به سوی «ناکامی» می کشاند.
در همین حال، وزیران خارجه‌ی ۱۲ کشور و نماینده‌ی اتحادیه‌ی اروپا در یک بیانیه‌ی مشترک، اقدامات اخیر طالبان در برابر دختران و زنان افغاستان را را«سیستماتیک و ظالمانه» خوانداند.
این بیانیه را حکومت‌های ایالات متحده امریکا، استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، جاپان، هالند، ناروی، اسپانیا، سوئیس، بریتانیا و نماینده اتحادیه اروپا در پیوند به تصمیم طالبان برای محروم سازی زنان از تحصیلات عالی منتشر کرده اند. در متن این بینانیه آمده است که سیاست‌های طالبان نشان‌دهند‌ه‌ی بی‌توجهی این گروه به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی مردم افغانستان است.
در این بیانه‌ی مشترک کشورهای غربی آمده است: «اقدامات ظالمانه‌ی طالبان علیه دختران و زنان در افغانستان بی‌امان و سیستماتیک بوده اند. در ۱۶ ماه گذشته، طالبان دست‌ِ‌کم ۱۶ فرمان صادر کرده اند که تحرک زنان را محدود می سازند.»
این کشورها در ادامه گفته اند: «این سیاست‌ها بی‌پروایی طالبان نسبت حقوق بشر و آزادی های اساسی مردم افغانستان را آشکار می سازد».
این کشورها به طالبان هشدار داده اند که، در صورت نپذیرفتن خواست آن‌ها برای باز نمودن دروازه‌ی مکاتب و دانشگاه‌ها بر روی دختران، این گروه بیشتر «منزوی» خواهد شد.
دراین بیانه‌آمده است: «سیاست‌های طالبان که برای حذف زنان از زندگی عمومی طراحی شده‌اند، پیامدهایی بر نحوه‌ی تعامل کشورهای ما با طالبان خواهد داشت. مهم‌ترین دغدغه‌ی ما رفاه، حقوق و آزادی‌های مردم افغانستان خواهد بود».
شماری از سیاست‌گران افغانستان به این باور اند که طالبان به دیدگاه‌های جهانی اهمیت قایل نیستند و اعمال این گروه باعث می‌شود تا درهای تعامل جهان با آنان بسته شود.
نصیر احمد اندیشه، نماینده‌ی افغانستان در شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنیو، در در این مورد به آمو گفت: «بستن دروازه دانشگاه‌ها به روی دختران، دروزاه‌های تعامل میان این گروه با جامعه‌ی جهانی و کشورهای که کوشش بر به رسمیت‌شناسی این گروه داشتند را بندد».
او گفت:« جهان طالبان را به رسمیت نشناخت اما در را برای شناخت شان باز باقی ماند. اولین دروازه‌ی ره که این‌ها بسته کردند دروزاه مکاتب به روی دختران بود. این کار طالبان درِ تعاملی دیپلوماتیک را که کشورهای مثل آلمان، ناروی باز نگاه کرده بودند، بسته شد. پس به این اساس، این اقدام این‌ها بحث به رسمیت‌شناختن شان را از سوی کشورها و سازمان ملل متحد منتفی ساخت».
در همین‌حال، محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، که اکنون در ترکیه به سر می‌برد، در گفت‌وگو با آمو اقدام طالبان را «لجوجانه» خواند و تاکید کرد که بستن درب دانشگاه‌ها و مکاتب به روی دختران «هیچ تفاوتی با زنده به گور آنان در دوران جاهلیت» ندارد.
او به این باور است که اقدامات این‌چنینی طالبان باعث خواهد شد تا جامعه‌ی جهانی از آن‌ها فاصله بگیرد.
آقای محقق گفت:« به نظرم امریکایی ها به افغانستان دید امنیتی و استراتتژیکی دارند، نه دید حقوق بشری و معیارهای مدنی. فلهذا تعامل شان با طالبان بر اساس میزان تبعیت طالبان از برنامه‌های امنیتی و استراتژیک امریکا هست. این حرکات ضد حقوق بشری طالبان بر استراتژی امریکا تأثیر نخواهد گذاشت».
پس از سقوط نظام جهموری و تصاحب قدرت توسط طالبان، این گروه رفتار‌های سخت‌گیرانه‌ی از قبیل بستن درب مکاتب به روی دختران، اجازه نداشتن زنان برای سفر بدون یک مرد و محدودیت‌های دیگر را بر آن‌ها اعمال کرده اند. این‌گروه، در آخرین مورد، سه روز پیش دروازه‌ی دانشگاه‌ها را نیز به روی دختران بستند.
