شماری از باشندگان غور، از افزایش بی‌پیشنه‌ی بهای مواد خوراکی و سوخت در این ولایت شکایت کرده و می‌گویند که بیش‌تر خانواده‌ها به دلیل ناداری و گرسنگی، توان خرید آنها را ندارند.
عبدالقیوم ۲۸ ساله، یکی از باشندگان ولسوالی دولت‌یار غور که برای خرید مواد خوراکی به شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت آمده‌است، به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید که امسال بهای مواد خوراکی در این ولایت، دو برابر افزایش یافته و مردم به سختی می‌توانند مواد مورد نیاز خود را خریداری کنند.
شغل عبدالقیوم، کشاورزی و مال‌داری است. او چندین گوسفند خود را فروخته‌است تا بتواند مواد خوراکی مورد نیاز خانواده‌اش را خریداری کند.
وی در ادامه می‌گوید: «از ولسوالی به این خاطر آمدم که شاید در شهر ارزانی باشد؛ اما اینجا هم قیمت‌ها خیلی بلند است. یک بوجی برنج خوب را به ۳۱۰۰ افغانی می‌دهند، در صورتی که همین برنج در گذشته ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ افغانی بود، یک بوشکه روغن ده لیتره سابق ۸۰۰ افغانی بود؛ ولی حالا شده ۱۶۵۰ افغانی، یک کیلو چای سابق ۳۰۰ بود و حالا به ۴۰۰ افغانی رسیده، یک کیلو بوره سابق ۵۰ افغانی بود، اکنون ۱۱۰ تا ۱۲۰ افغانی شده، همین قسم دیگر مواد هم بلند رفته و مردم توان خرید آن را ندارند.»
محمد حنیف ۳۶ ساله، باشنده‌ی شهر فیروزکوه است. او نیز از بلند رفتن بهای مواد خوراکی و سوخت در این ولایت شکایت دارد و مسؤولان محلی را به بی‌توجهی و کم کاری متهم می‌کند.
او به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «قیمت همه اجناس در بازار بالا رفته‌است. هرکس از دل خود قیمت می‌کند و هرچه دلش شد می‌فروشد. دولت و مسؤولان هیچ توجه و نظارتی ندارند. در کنار بلند رفتن بهای مواد خوراکی، بهای مواد سوخت نیز دو برابر افزایش یافته‌است. یک سیر زغال سنگ در گذشته ۶۰ افغانی بود؛ اما حالا ۱۲۰ افغانی شده‌است.
از سویی هم، شماری از فعالان مدنی غور نیز با انتقاد از مسؤولان اداره‌ی طالبان می‌گویند که بهای مواد اولیه در بازارهای این ولایت روز به روز افزایش می‌یابد، اما آنان هیچ توجهی ندارند.
عبدالکریم عُمری، از فعالان مدنی غور به خبرنگار تلویزیون آمو می‌گوید: «متأسفانه وضعیت فقیرانه‌ی مردم را که می‌بینم، رنج می‌برم که با این همه قیمتی و سردی هوا نمی‌توانند چیزی خریداری کنند. قیمت‌ها در بازار به یک‌باره دو برابر شده‌است و این درحالی است که وضعیت کار و درآمد مردم هیچ تغییری نکرده‌است.»
در همین حال، شماری از فروشندگان مواد خوراکی و سوخت در غور، دلیل افزایش بهای این مواد را بلند رفتن دالر، کرایه‌ی موتر و بلند رفتن مالیات از سوی اداره‌ی طالبان می‌دانند.
نور محمد، یکی از فروشندگان مواد خوراکی در غور است. او می‌گوید: «طالبان از ما مالیه‌ی بیش‌تر می‌گیرند. سابق اگر از هر دکان ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ افغانی گرفته می‌شد، حالا ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ افغانی گرفته می‌شود. همچنان دالر بلند رفته و جنس را ما به دالر خریداری می‌کنیم.»
با این همه، مسؤولان محلی اداره‌ی طالبان در غور می‌گویند که آنان نرخ‌نامه در بخش مواد وارداتی ندارند؛ اما تلاش می‌کنند تا در هماهنگی با سایر نهادهای دولتی، از گران‌فروشیِ فروشندگان مواد اولیه در این ولایت جلوگیری کنند.
میراحمد شعیب، مسؤول مطبوعاتی اداره‌ی شهرداری طالبان در غور می‌گوید: «ما برای گوشت و نان نرخ تعیین کردیم و همه روزه هم کنترول داریم؛ اما در مورد موادی که تاجران از دیگر ولایت‌ها وارد می‌کنند، کاری نکردیم. نرخ‌نامه برای مواد سوخت تعیین شده و کسی اجازه‌ی گران‌فروشی را ندارد.»
در نرخ‌نامه‌ی تازه طالبان در باره‌ی مواد سوخت آمده‌است که فروشندگان نمی‌توانند یک سیر زغال سنگ را بالاتر از ۱۰۵ افغانی و یک سیر چوب سپیدار را بالاتر از ۹۰ افغانی بفروشند.
غور، ولایتِ کوهستانی و سرد سیر است که بازرگانان بیش‌تر مواد خوراکی و سوخت زمستان را از ولایت‌هایی مانند هرات و کابل وارد می‌کنند و همه ساله با سرد شدن هوا، بهای مواد اولیه در بازارهای این ولایت افزایش می‌یابد.
