چهار منبع آگاه از میان طالبان روز یکشنبه در گفت‌وگو با آمو تایید کردند که هبت‌الله آخندزاده، رهبر این گروه با شماری از اعضای کابینه‌اش تصمیم گرفته‌اند تا دروازه‌ی دانشگاه‌ها را به روی دختران بسته کنند.
این منابع که با آمو در این مورد صحبت کرده‌اند، همه مقام‌های ارشد در دستگاه طالبان استند.
این منابع همچنین به آمو گفته‌اند که نور محمد ثاقب، وزیر حج و اوقاف طالبان، عبدالحکیم شرعی، وزیر عدلیه، شیخ عبدالحکیم، قاضی القضات، خالد حنفی، وزیر امر به معروف و ملاحسن آخند، رییس الوزاری طالبان بر بسته شدن دروازه‌ی دانشگاه‌ها به روی دختران پافشاری کرده‌اند. همه‌ی این پنج تن، از حلقه‌ی نزدیک ملا هبت‌الله آخندزاده هستند.
منابع آمو که این معلومات را در اختیار آمو قرار داده‌اند، روابط نزدیک با این مقام‌های طالبان دارند.
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان در پاسخ به این پرسش که آیا موضوع بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران نهایی شده است یا خیر؟ این خبر را رد نکرد، اما گفت: «نمی‌توانم این موضوع را تایید کنم».
دو تن از این منابع که با سراج‌الدین حقانی، وزیر داخله‌ی طالبان، نزدیک هستند، به خبرنگار آمو گفتند که قرار بود طالبان بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران را روز جمعه به‌گونه رسمی اعلام کنند، اما این تصمیم به دلایل ناروشن به تاخیر افتاده است.
مخالفت‌های درونی طالبان
دو منبع دیگر که با امیرخان متقی، وزیر خارجه‌ی طالبان نزدیک اند به آمو گفتند که شماری از رهبران طالبان با این تصمیم ملا هبت‌الله آخندزاده مخالفت دارند. در میان کسانی که با بسته شدن دانشگاه‌ها بر روی دختران مخالف اند، از سراج‌الدین حقانی و ملا یعقوب نام برده می‌شود.
پیش از این شیر محمد عباس ستانکزی، معیین سیاسی وزارت خارجه طالبان، با بسته بودن دروازه‌های مکتب‌ها بر روی دختران مخالفت کرده بود. او چندبار در سخنرانی‌هایش به گونه‌ی آشکار با این تصمیم رهبر طالبان مخالفت کرد.
اما به نظر می رسد کسانی که با تصمیم ملا هبت‌الله مخالفت دارند، توان تغییر این تصمیم را ندارند.
امکان بسته شدن مکتب‌های ابتدایی
هر چهار این منابع به آمو گفتند که امکان دارد طالبان مکتب‌های ابتدایی را نیز به روی دختران ببندند. این منابع گفتند که تصمیم رهبری طالبان در این مورد هنوز در در «مراحل ابتدایی» است و نهایی نشده است.
در همین حال، شماری از دانشجویان احتمال محروم شدنشان از تحصیل را «دیوانه کننده» می‌خوانند.
ساره اسلمی، دانشجویال سال سوم اقتصاد در دانشگاه کابل، به آمو گفت: «از روز اول که اجازه دادند به دانشگاه بیاییم، می‌دانستم که یک روز ما را از این حق مان هم محروم می کنند. من با هزار امید و آرزو درس خواندم تا در کانکور در رشته‌ای که می خواهم کامیاب شوم. هیچ نمی‌دانم چی کنم. در خانه نشستن و درس نخواندن دیوانه کننده است.»
ستاره امیری که امسال به رشته شرعیات دانشگاه کابل راه یافته است، می‌گوید: «ناخوشایند است. دلم به حال خودم می سوزد. برای خودم و دخترانی که تازه کامیاب شد‌ه‌اند ناراحت استم. این‌قدر زحمت کشیدیم و درس خواندیم».
طالبان شش ماه پس از بازگشت شان به قدرت، اجازه دادند که دختران در ولایت‌های گرمسیر به دانشگاه‌ها بروند و پس از آن به گونه‌ی تدریجی دانشگاه‌ها در همه ولایت‌ها به روی دختران بازگشایی شد.
اما پس از آن با وضع محدودیت‌هایی از سوی وزارت تحصیلات عالی این گروه، صنف‌ها و اوقات درسی دختران دانشجو از پسران جدا شد.
سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی طالبان در مورد زنان و دختران، انتقادهای فراوان را در داخل و خارج از افغانستان برانگیخته است.
پارلمان اروپا هفته‌ی گذشته این سیاست‌ها طالبان را «اپارتاید جنسیتی» خواند.
