بانک جهانی با انجام یک نظرسنجی تازه دریافتهاست که محرومیتهای گسترده و ناامنی غذایی، بر وضعیت رفاهی مردم افغانستان اثر منفی گذاشتهاست و زنان و دختران از این رهگذر بیشتر آسیب دیدهاند.
در نتیجهی این نظرسنجی آمدهاست که وضعیت زندگی برای خانوادهها در افغانستان همچنان دشوار است؛ زیرا دو سوم خانوادهها به سختی میتوانند نیازهای اولیهی غذایی و غیرغذایی خود را فراهم کنند.
بانک جهانی تأکید کردهاست که محرومیت گسترده در این کشور ادامه دارد و میزان مصونیت نداشتن غذایی همچنان رو به افزایش است که در نهایت بر اقتصاد و رفاه مردم افغانستان، به ویژه زنان و دختران اثر منفی گذاشتهاست.
در همین حال، ملیندا گود، رییس دفتر بانک جهانی برای افغانستان در این باره گفت: «اینکه اکثر خانوادههای افغانستان همچنان با مشکلات اقتصادی بزرگی روبهرو هستند و دسترسی به آموزش -به ویژه برای دختران- به شدت محدود است، عمیقن نگران کنندهاست. ادارهی سرپرست طالبان باید بهگونهی فوری برای بهبود مصونیت غذایی، معیشت و حفظ خدمات صحی اولیه، قدمهای ملموسی را بردارد.»
او ادامه داد که باید زمینهی لازم فراهم شود تا بخش خصوصی نقش کلیدی را در ایجاد کار برای مردم -به ویژه جوانانی که دنبال کار استند- ایفا کند؛ در غیر آن رفاه مردم افغانستان، بهخصوص زنان و دختران، با خطری جدی روبهرو خواهد شد.
در بخشی از گزارش بانک جهانی به وضعیت آموزش و پرورش پرداخته شده و آمدهاست که ثبت نام در مکتبهای متوسطه برای پسران در مناطق روستایی بسیار کم به نظر میرسد و در مناطق شهری کاهش یافتهاست؛ زیرا پسران بزرگتر به هدف پیدا کردن نان برای خانوادهی خود، مکتب را ترک میکنند.
از سوی دیگر، میزان حضور دختران در مکتبهای متوسطه، به ویژه در مناطق شهری از ۴۴ و ۵۰ درصد، به ۱۲ درصد در تابستان ۲۰۲۲ کاهش یافتهاست.
در همین حال، برخی از دانشآموزان میگویند که محرومیت در روندِ آموزش و پرورش، بانوان را با مشکلات روانی روبهرو کردهاست.
سحر، دانشآموز صنف نهم میگوید: «ما در مدت یکونیم سال با مشکلات زیادی روبهرو شدیم و از درس خود پس ماندیم، این ما را با مشکلات زیادی مواجه میکند. بسته شدن مکتبها بر روحیه و روان ما تأثیر بد گذاشتهاست.»
بانک جهانی در نظرسنجی که انجام داده، متوجه شدهاست که دو سوم خانوادهها در افغانستان برای تأمین نیازهای اولیهی غذایی و غیرغذاییشان، با چالش روبهرو هستند و محرومیت اقتصادی در زمستان پیشِ رو بیشتر خواهد شد.
۶۵ درصد پاسخ دهندگان سروی بر این باورند که اوضاع اقتصادی خانوادههای شان در ۱۲ ماه آینده بدتر خواهد شد.
بر بنیاد این نظرسنجی، بیشتر مردان جوان (۱۴ تا ۱۸ ساله) و مردان مُسن (۵۵ تا ۶۵ ساله) به دنبال کار هستند؛ اما نمیتوانند کار پیدا کنند و این امر سبب گسترش دامنهی بیکاری و ناداری در افغانستان شدهاست.
همزمان برخی از آگاهان اقتصادی میگویند که کاهش کمکهای خارجی در بدتر شدن وضعیت رفاهی و اقتصادی مردم، نقش بنیادی داشتهاست.
آذرخش حافظی، تحلیلگر مسایل اقتصادی گفت: «ما به طرف فاجعه میرویم و مشکلات بیاندازه است. مردم اعضای بدن خود را میفروشند و فرزندان خود را لیلام میکنند و این یک داغ ننگ بر جبین حکومت (ادارهی طالبان) افغانستان و در عین زمان بر جبین جامعهی جهانی است.»
پیش از این، بانک جهانی گزارش داده بود که تولید ناخالص داخلی افغانستان در سال روان میلادی کاهش خواهد یافت و این کشور رشد منفی ۳۰ تا ۳۵ درصد را تجربه خواهد کرد.