وزارت خارجهی امریکا روز دوشنبه، ۲۳ عقرب با نشر آگهی‌نامه‌ای گفته‌است که این کشور، به‌فشار برای انتقال منظم قدرت به یک دولت فراگیر و با پشتیبانی گسترده‌ی مردمی، به‌ویژه از زنان و اقلیت‌ها در افغانستان، ادامه خواهد داد.
در این آگهی‌نامه آمده‌است که امریکا از هر راه دیپلماتیک، سیاسی ، اقتصادی و کمکی که در اختیار دارد، برای حمایت از “حقوق اساسی” مردم افغانستان استفاده خواهد کرد.
به گفته‌ی این وزارت، امریکا می‌خواهد اطمینان حاصل کند که طالبان به تعهدات شان در قبال مردم افغانستان که در دوحه با امریکا انجام داده‌اند، پای‌بند می‌مانند یا نه.
دراین آگهی‌نامه هم‌چنین تأکید شده‌است که تعهد امریکا به مردم افغانستان مداوم بوده و این کشور به تلاشهای خود برای تشکیل دولتی فراگیر که حقوق زنان و اقلیت‌ها در آن رعایت شود، ادامه می‌دهد.
وزارت خارجهی امریکا، این آگهی‌نامه را در بخش تازه اضافه شده در تارنما (وبسایت) این وزارت زیر نام “یک‌جا سازی خانواده‌های اهل افغانستان” هم‌رسانی کرده‌است.
در همین حال، یکی از نمایندگان پیشین مجلس نمایندگان در گفت‌‌وگو با آمو می‌گوید که امریکا و جامعه‌ی جهانی، نباید با روی‌کرد اصلاحی به قضیه‌ی افغانستان نگاه کنند.
مهدی راسخ، نماینده‌ی مردم در مجلس نمایندگان حکومت ساقط شده‌ی افغانستان می‌گوید که نسخه‌ی امریکا مبنی بر آوردن حکومت همه‌شمول، ساختار تجربه شده‌ی حکومت وحدت ملی است که “اقوام به‌صورت نمادین” در آن حضور داشتند.
او با اشاره به این‌که طالبان هیچ‌گونه تعاملی را نمی‌پذیرند، افزود: «امریکایی‌ها تلاش دارند که گفت‌وگوهای دوحه را به نتیجه برسانند، به این دلیل بر راه حل سیاسی و دیپلماسی تأکید دارند تا طالبان را وادار به تعهدات‌شان کنند. هم‌چنین تعدادی از افراد از اقوام مختلف، به‌صورت سمبولیک در قدرت سهیم شوند تا بحران مشروعیت بین‌المللی طالبان حل شود.»
در همین حال، شماری از آگاهان سیاسی به این باور اند که امریکا پس از خروج نیروهایش از افغانستان، هیچ راه‌کار مشخصی برای افغانستان ندارد.
فرشید حکیمیار، آگاه مسایل سیاسی، ضمن تأیید گفته‌های بالا به این باور است که هرچند امریکا از ناحیه‌ی سه همسایه‌ی افغانستان تشویش دارد؛ اما بودن در افغانستان برای این کشور منفعت خاصی نداشته‌است.
آقای حکیمیار گفت: «امریکا در کُل پیام می‌دهد که حکومت همه‌شمول؛ اما این یک دیپلماسی است و امریکا بود که حکومت افغانستان را به طالبان بخشید و فعلن هم با اینها کارهم می‌کند. مسئلهی چاپ پول در پولند و فرانسه و انتقال آن به‌کشور، در حقیقت کمک مستقیم امریکا برای طالبان است».
بیش از یک‌سال از خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان و سقوط نظام مورد حمایت آن کشورمی‌گذرد؛ سقوطی که در پی توافق خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان در دوحه، منجر به آزاد سازی بیش از ۷ هزار زندانی طالبان از زندان‌های کشور شد.
