برخی از مسافران فرودگاه کابل می‌گویند، بانوانی که سن شان از ۴۵ سال پایین باشد، اجازه‌ی سفر بدون محرم را از این فرودگاه ندارند و این مسئله بانوان مسافر و دانش‌جویان را با مشکل جدی روبه‌رو کردهاست.
افزون بر این در فرودگاه‌های مزار، قندهار، هرات و دیگر فرودگاه‌های کشور بر بانوان مسافر محدودیت‌های تازه وضع شده‌است و آنان نمی‌توانند به‌تنهایی سفر کنند.
شماری از دختران دانش‌جو می‌گویند که به‌دلیل محدودیت جدید در میدان هوایی کابل، نتوانسته‌اند بهدرسهای خود در بیرون از کشور برسند.
خوشی فیضی، یکی از دانش‌جویان است که در بورسیه‌ی دانشگاه آسیایی قبول شده‌است. طالبان به‌دلیل نداشتن محرم، به او اجازه‌ی پرواز از فرودگاه کابل را نداده‌اند.
وی می‌گوید: «بعد از اینکه بورسیه گرفتم، با تأسف فراوان نتوانستم از فرودگاه کابل عبور کنم. طالبان نه‌تنها به‌من؛ بل‌که به ده‌ها دختر دیگر اجازه‌ی عبور از فرودگاه را ندادند. طالبان به‌دلیل نداشتن محرم به‌ما اجازه نمی‌دهند که از کشور خارج شویم.»
اوضاع پیش آمده سبب شده‌است که برخی از مسافران زن مجبور شوند، برای اجازه یافتن به‌سفر، محرم خود را با خود ببرند و هزینه‌ی زیادی را متقبل شوند.
لیلما مسافر، در این باره می‌گوید: «من تصمیم گرفتم که با پدر جان خود از فرودگاه کابل به‌قصد کشور دوم عبور کنم؛ اما واقعن جای تأسف است که در چنین شرایطی و زمانی، بانوان حتا حق این را ندارند که برای آینده‌ی شان تصمیم بگیرند.»
دخترانی که با هزار امید و آرزو مؤفق شده‌اند از یک دانشگاه خارجی پذیرش بگیرند، پس از آن‌که طالبان به آن‌ها اجازه‌ی خروج از کشور را نمی‌دهند، با چشمان گریان و قلبی شکسته، فرودگاه را ترک می‌کنند و به‌خانه باز می‌گردند.
در همین حال، برخی از بانوان می‌گویند که طالبان گذرنامه (پاسپورت) بانوان بدون محرم را تا پرواز هواپیما و لغو سفر نزد خود نگه می‌دارند.
مینا، یکی از این مسافران که طالبان به او اجازه‌ی خروج از کشور را نداده‌اند، می‌گوید: «وقتی که فرودگاه رفتم، طالبان به‌خاطر اینکه محرم نداشتم، پاسپورت مرا گرفتند. تقریبن سه ساعت منتظر ماندم؛ اما به‌من اجازه‌ی سفر را ندادند. آن‌ها گفتند: چون محرم نداری، اجازه‌ی سفر نیست. زمانی که ساعت پرواز گذشت، پاسپورت‌های ما را پس دادند و من دوباره به‌خانه برگشتم. این بسیار دردآور است.»
در همین حال، برخی از فعالان مدنی می‌گویند که این محدودیت جدید، مشکلات جدی را برای بانوان ایجاد خواهد کرد.
سونیا نایل، فعال مدنی باورمند است که: «وضع محدودیت برای بانوان مبنی بر عدم اجازه‌ی سفر بدون محرم، باعث ایجاد مشکلات زیادی برای آن‌ها می‌شود؛ زیرا در یک دهه‌ی اخیر، شاهد این بودیم که بانوان از هر لحاظ خودکفا شده بودند و می‌توانستند به‌تنهایی سفر بروند؛ اما حالا نمی‌توانند.»
این اولین و آخرین محدودیتی نیست که طالبان برای زنان و دختران در افغانستان ایجاد کرده‌اند. پیش از این بانوان از حق آموزش و حق کار در نهادهای دولتی محروم شده بودند و بسیاری از بانوان در آزمون کانکور، به‌دلیل محدودیت در انتخاب رشته نتوانستند به دانشکده‌های دل‌خواه شان کامیاب شوند.
