شماری از زرگران در ولایت بدخشان می‌گویند که بازار کار شان در این روزها، به‌دلیل فروش نشدن اشیای زرگری رو به‌رکود است و آن‌ها مشتری ندارند.
این زرگران می‌گویند که حتا کرایه‌ی دکان و مصارف روزمره‌ی خود را تأمین کرده نمی‌توانند.
فیروز، یکی از زرگران در ولایت بدخشان است که از چندین سال به این‌سو، در کوچه‌ی زرگری‌ها در شهر کهنه‌ی فیض‌آباد، دکان نقره فروشی دارد. وی از وضعیت پیش‌آمده برای پیشه‌ی زرگری نگران است.
فیروز می‌گوید: «من در کنار فروش وسایل زینتی از نقره و لاجورد بدخشان، اشیای زینتی و چیزهای دیگر می‌سازم؛ اما امسال من و دیگر زرگران بازار خوبی نسبت به‌گذشته نداریم.»
وی افزود: «کار نیست، مردم پول ندارند، فروش روزانه نیست و وضعیت اقتصادی مردم هم خیلی خراب است، به‌همین دلیل وضعیت کار ما نسبت به‌گذشته بدتر شده‌است.»
مانند فیروز، ده‌ها تن دیگر در کوچه‌ی زرگری‌های فیض‌آباد دکان زرگری دارند که حال و روز خوبی ندارند.
زرگران در بدخشان از نقره با به کارگیری لاجورد، اشیای مختلف زینتی می‌سازند. حالا نزدیک به یک‌سال است که بازار این دکان‌داران با رکود مواجه شده و ضعف اقتصادی مردم سبب شده‌است تا آن‌ها مشتریان خود را از دست بدهند.
در همین حال، سمیع‌الله، یکی دیگر از زرگران در بدخشان می‌گوید: «بیش‌تر مشتریان ما زنان و خارجی‌ها بودند که هر دو طبقه‌ی مشتران ما بعد از به‌قدرت رسیدن طالبان، خارجی‌ها نیستند و زنان هم به‌دلیل نبود پول و اقتصاد ضعیف، نمی‌توانند چیزی بخرند.»
او افزود: «کار ما، انجام کارهای زینتی است. اکثر مشتری‌های ما سرمایه‌داران بودند. حالا مشتری نداریم و کار ما کم شده است. امیدوارم نهادهایی که از پیشه‌وران حمایت می کنند، برای رشد و بقای پیشه‌ی زرگری ما را کمک کنند».
کوچه‌ی زرگری‌ها در شهر کهنه‌ی فیض‌آباد، شهرت خاصی در میان مردم بدخشان و سایر ولایت‌های کشور دارد.
در سال‌های پیش، این کوچه یکی از پر جنب‌وجوش ترین بازارهای ولایت بدخشان بود و حالا یک سال پس از سقوط جمهوریت، دیگر آن رونق پیشین را ندارد.
مسؤولان ریاست صنعت و تجارت ولایت بدخشان می‌گویند که در کوچه‌ی زرگری شهر کهنه‌ی فیض‌آباد ۶۰ دکان زرگری وجود دارد و این پیشه در این کوچه ۱۰۰ سال پیشینه دارد.
آنان می افزایند: «ما تلاش داریم که برای حمایت از زرگران، نهادهای کمک کننده را تشویق کنیم تا از رکود پیشه‌ی زرگری و دیگر صنعت‌ها جلوگیری کنند.»
قابل ذکر است که زرگری، به‌ویژه نقره‌‌کاری، یکی از صنایع دستی دیر پا در کنار دیگر صنایع دستی محلی در بدخشان است که روزگاری این صنعت بازار خوبی داشته‌است و زرگران از این راه، کسبِ درآمد و تأمین معیشت می‌کردند.
گفتنی است که زرگران در ولایت بدخشان، از نقره‌ی ایرانی و لاجورد بدخشان، اشیای زینتی می‌سازند و این اشیای زینتی، در میان مردم داخلی و خارجی طرف‌داران زیادی دارد.
