موسی شفیق، آخرین نخست وزیر سلطنت ظاهرشاه، در مدت کوتاه کارش تاثیر عمیق بر تاریخ افغانستان گذاشته است.
نقش او در تصویب قانون اساسی ۱۳۴۳، امضای معاهده‌ی آب رود هلمند (هیرمند) با ایران، و گفتگو با پاکستان روی معضله‌ی دیورند، بخشی از کارنامه‌ی اوست.
اما با کودتای سرطان ۱۳۵۲ داوود خان، پادشاه را مخلوع و موسی شفیق را به زندان انداخت.
موسی شفیق سه سال در زندان ماند.
اما کودتاچیان ۷ ثور ۱۳۵۷ او را بار دیگر بازداشت کردند و در همان روزهای نخست اعدام شد.
در این گفتگو، سید اسحاق گیلانی، عضو پیشین مجلس نماینده‌گان و دوست خانواده‌گی موسی شفیق، از آخرین دیدارش با موسی شفیق و اعدام او، به امر نور محمد تره‌کی، سخن می‌گوید.
البته در بخش دیگری این گفتگو، آقای گیلانی از تاثیر کمپ‌ها و مدارس پاکستانی بر طالبان و دیدگاه‌های سخت‌گیرانه و زن‌ستیزانه‌ی آنان نیز حرف می‌زند.
