ندامحمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان و از چهره‌های نزدیک به رهبر طالبان، در همایشی در کابل ادعا کرده که سیاست‌مداران و عالمان جهان هنوزهم در باره زندگی ملا عمر، رهبر پیشین طالبان، تحقیق می‌کنند و در باره او هنوزهم «حیران» هستند.
طالبان از این همایش که زیر نام سمیناری در باره ملا عمر در دانشگاه کابل راه‌اندازی شده بود تصویری پخش نکرده‌اند و تنها صدای ندامحمد ندیم را نشر کرده‌اند.
ندیم در این همایش ادعا کرده است که ملا عمر در زمانی روی صحنه آمد که «افغانستان در خلای امیر» به سر می‌برد و «بهترین افراد» در خدمت وی بودند.
او از «عالمان، حافظان قرآن و طالبان» به عنوان بهترین افراد جامعه نام برد.
او گفت: «ملا محمد عمر مجاهد چنان شخصیتی بود، که تا حالا سیاست مداران، پادشاهان، و عالمان جهان به وی حیرانند و تا هنوز در باره زندگی، کردار و پیشرفت‌های آن مبارک تحقیق می‌کنند که چگونه مشکلات موجود و وحشت را در این کشور پایان داده و در عوض آن نظام اسلامی خالص را قایم کرد.»
ملا محمد عمر، رهبر مؤسس گروه طالبان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ بخش بزرگی از افغانستان را اداره می‌کرد. دوره حاکمیت او با سرکوب شدید آزادی‌های فردی و اجتماعی همراه بود.
اداره تحت رهبری او به‌طور نظام‌مند حقوق زنان را نقض کرد؛ زنان از تحصیل، کار و حضور در اجتماع منع شدند و مجبور به پوشیدن برقع کامل بودند.
رژیم او همچنین با اجرای تفسیر افراطی از شریعت، مجازات‌های سنگین و خشن مانند سنگ‌سار، قطع عضو و اعدام‌های علنی را اعمال می‌کرد. یکی از اقدامات جنجالی دیگر ملا عمر، تخریب مجسمه‌های بودای بامیان در سال ۲۰۰۱ بود؛ تصمیمی که واکنش شدید بین‌المللی را برانگیخت و به‌عنوان حمله‌ای آشکار به میراث فرهنگی بشری محکوم شد.
علاوه بر این، ملا عمر با پناه‌دادن به اسامه بن‌لادن و شبکه القاعده پس از حملات ۱۱ سپتمبر، نقش مستقیم در بحرانی جهانی داشت که به حمله نظامی امریکا به افغانستان انجامید. او تا زمان مرگش در سال ۲۰۱۳ در خفا زندگی کرد، اما مرگش تا دو سال بعد پنهان نگه داشته شد.
