لیزا کرتیس، مدیر ارشد پیشین شورای امنیت ملی امریکا در امور جنوب و مرکز آسیا، روز دوشنبه در نشستی در موسسه هادسون در باره افغانستان توافقنامه دوحه میان امریکا و طالبان را که در فبروری ۲۰۲۰ امضا شد، توافق «بسیار ضعیف» خواند و گفت که این توافقنامه توافقی برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بود نه برای صلح.
او گفت که بر اساس این توافقنامه، امتیازهای زیادی به طالبان داده شد و «امریکا اشرف غنی، رئیس‌جمهور پیشین افغانستان، را مجبور کرد که ۵ هزار زندانی طالبان را آزاد کند، که بسیاری از آنها پس از آزادی دوباره به جنگ علیه دولت بازگشتند.»
او افزود که این توافقنامه «شبیه به این بود که کشور را همانند یک کیک تولد به طالبان تحویل دهند.»
خانم کرتیس گفت: «این یک توافق صلح نبود؛ بلکه توافقی برای خروج نیروهای امریکایی بود. توافقی که در واقع میان امریکا و طالبان بسته شد و موضوع اصلی آن خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بود؛ به شکلی که امریکا تقریباً هر چیزی که طالبان می‌خواستند را پذیرفت، فقط برای این که طالبان در زمان خروج نیروهای امریکایی به آنان حمله نکنند.»
او همچنین گفت که می‌خواهد روشن کند که این توافق چه بود و چگونه به سقوط سریع دولت غنی در دوران ریاست‌جمهوری بایدن کمک کرد.
او گفت تصور رئیس‌جمهور بایدن که ادعا کرد که به خاطر این توافق دستانش بسته بود و باید به آن پایبند می‌ماند یک تصور اشتباه بود.
او گفت که بایدن مجبور نبود چنین کند و می‌توانست زلمی خلیلزاد را که تا سپتامبر ۲۰۲۱ همچنان به عنوان مذاکره‌کننده باقی ماند، تغییر دهد و می‌توانست توافق جدیدی را مذاکره کند.
در نشست موسسه هادسون در باره وضعیت کنونی افغانستان و منافع امریکا در منطقه صحبت شد. در این نشست جنرال جک کین، معاون پیشین رئیس ستاد ارتش ایالات متحده، گفت که در حالی که اکنون امریکا با پاکستان رابطه بهتر از گذشته دارد اما شواهدی وجود دارد که ارتش و استخبارات پاکستان به گونه مستقیم از طالبان و شبکه حقانی حمایت کرده‌اند و برای شان آموزش نظامی فراهم می‌کردند.
او افزود: «ما با شواهد قطعی و اصلی می‌دانیم که ارتش پاکستان و استخبارات این کشور به طور مستقیم به طالبان و شبکه حقانی کمک کرده‌اند. ما شواهد غیرقابل انکار داریم و هرگز کاری برای متوقف کردن آن انجام ندادیم، جز اینکه با آنها در این باره صحبت کردیم.و این در حالی بود که پاکستان قرار بود متحد ما باشد.»
او افزود که ارتش و استخبارات پاکستان آموزش‌های نظامی مستقیم به نیروهای طالبان ارائه می‌دادند و اطلاعات مشخصی برای انجام حملات علیه نیروهای امریکایی در اختیارشان قرار می‌دادند. او گفت: «ما مدارک آن را داریم.»
با این حال او گفت که آنچه امریکا واقعاً به آن نیاز دارد، داشتن یک سیاست راهبردی در قبال آسیای مرکزی و آسیای جنوبی است.
