با بسته شدن برخی مرکزهای درمانی به دنبال کاهش کمک‌های ایالات متحده، شماری از شهروندان از دشوار شدن دسترسی به خدمات درمانی برای درمان بیماری سوءتغذیه خبر می‌دهند.
آنان می‌گویند که پس از مسدود شدن نهادهای فعال در زمینه رسیدگی به کودکان، بیماری‌های گوناگون، به‌ویژه سوءتغذیه در میان کودکان نیز افزایش یافته‌است.
شماری هم تاکید می‌ورزند که کودکان‌شان به دلیل نبود مواد غذایی کافی، به سوءتغذیه شدید مبتلا شده‌اند.
عبدالصمد از ولایت غور، سه کودک مبتلا به سوءتغذیه شدید دارد. او می‌گوید، دسترسی به خدماتی بهداشتی برای کودکانش دشوار شده و در برخی موارد مرکزهای درمانی آنان را نمی‌پذیرند. او می‌گوید درآمدش اندک است و برای کودکانش نمی‌تواند غذایی درست و کافی فراهم کند.
عبدالصمد می‌افزاید: «نزد داکتران بردیم گفتند که کودکان شما سوءتغذیه هستند، کودکانت را به کلینیک ببر و درمان کن، اما کلینیک‌ها کودکان من را تسلیم نشدند و من هم پولی برای درمان کودکانم ندارم.»
اما این داستان در همینجا ختم نمی‌شود، در ولایت جنوبی ارزگان نیز کودکانی از شدت گرسنگی به بیماری سوءتغذیه و حتی سوء‌شکل مبتلا شده‌اند.
سپوژمی دو ساله به دلیل تغذیه ناکافی و ناسالم توان راه رفتن ندارد. پدر سپوژمی می‌گوید، او با نان‌های فاسد شده و اضافی کودکانش را از مرگ نجات می‌دهد.
کمال الدین، باشنده ارزگان، می‌گوید: «من هیچ پولی برای درمان و سیر کردن کودکانم ندارم، می‌روم از داخل بازار نان‌خشک‌ها را خریداری کرده و با آب یکجا کرده و به کودکانم می‌دهم.»
برنامه جهانی خوراک می‌گوید که افغانستان با شدیدترین سوءتغذی در تاریخ خود روبه‌رو شده و این کشور گواه وضعیت اضطراری بی‌پیشینه در زمینه بیماری سوءتغذی در میان کودکان است.
این نهاد ملل متحد هشدار داده است که امسال سه‌ونیم میلیون کودک به بیماری سوءتغذی روبه‌رو خواهند شد.
برنامه جهانی خوراک می‌افزاید که کودکان بیشترین آسیب را می‌بینند و ملل‌متحد به تمویل پایدار خود برای نجات جان کودکان ادامه می‌دهد.
این درحالی است که به دنبال کاهش کمک‌های خارجی ایالات متحده شماری از مرکزهای بهداشتی که در بخش کودکان و سوءتغذی فعالیت می‌کردند، بسته شدند.
