در حالی که پاکستان کارزار گسترده‌ای را برای اخراج مهاجران بدون مدرک را آغاز کرده است، بسیاری از مهاجران می‌گویند به کشوری بازمی‌گردند که برای شان کاملاً ناآشنا است.
اسلام‌آباد هشدار داده است که همه شهروندان افغانستان که اسناد اقامتی معتبر ندارند و یا دارندگان کارت شهروندی افغانستان هستند باید خاک پاکستان را ترک کنند، در غیر این صورت با اخراج اجباری روبه‌رو خواهند شد.
اما برای بسیاری از این مهاجران، این تصمیم به معنای ترک تنها خانه‌ای است که در طول زندگی‌شان می‌شناخته‌اند.
میرعلی در مری، شهری کوهستانی در ایالت پنجاب پاکستان، به دنیا آمد و کودکی و سال‌های شکل‌گیری شخصیتش را در آنجا گذراند، اما هرگز مدارک رسمی پاکستانی دریافت نکرد.
او که در گذرگاه مرزی تورخم میان پاکستان و افغانستان ایستاده بود، با اکراه آماده بازگشت بود.
میرعلی، ۲۳ ساله، می‌گوید: «نمی‌خواستم به اینجا (مرز) بیایم و پاکستان را ترک کنم، اما مجبور شدم. برادرم من را قانع کرد که به افغانستان برگردم و مدارک ملیتم را تهیه کنم. اگر هر دو ملیت را از دست بدهم، برایم مشکل خواهد شد.» او این سخنان را در حالی بیان کرد که وسایل زندگی‌اش را در موتر دولتی بار می‌زد.
بر اساس گزارشی مشترک از کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان و سازمان بین‌المللی مهاجرت، بیش از ۶۳ هزار مهاجر بدون مدرک در ۱۲ روز نخست ماه اپریل از پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند.
این گزارش می‌افزاید که «ترس از بازداشت» رایج‌ترین دلیل بازگشت مهاجران بوده است.
میرعلی و برادر بزرگترش، اصل میر، می‌گویند که داوطلبانه پاکستان را ترک کرده‌اند.
میرعلی گفت: «ما در پاکستان به دنیا آمدیم، پس چرا به ما تابعیت داده نشد؟ شاید در این بازگشت هم خیری باشد.»
این دو برادر تنها نمونه‌ای از صدها هزار مهاجر هستند که دهه‌ها در پاکستان زندگی کردند، خانواده تشکیل دادند و در جامعه محلی نقش داشتند، اما هرگز تابعیت رسمی دریافت نکردند.
اصل میر، که تمام ۴۰ سال زندگی‌اش را در پاکستان گذرانده، گفت که نحوه صدور دستور اخراج برای او بسیار دردناک بوده است. او افزود که اکنون تنها راه باقیمانده برایش این است که به افغانستان چشم امید داشته باشد؛ کشوری که همچنان با بحران اقتصادی و بی‌ثباتی سیاسی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
اصل میر گفت: «اوضاع نگران‌کننده است.» او درباره آینده و تحصیل فرزندانش ابراز نگرانی کرد و افزود: «تلاش می‌کنیم تحصیلات‌شان را در آنجا (افغانستان) ادامه بدهند.»
تصمیم این دو برادر برای بازگشت به افغانستان در حالی اتخاذ شده که پاکستان پس از پایان مهلت تعیین‌شده تا ۳۱ مارس، بار دیگر کارزار اخراج «اتباع غیرقانونی» را از سر گرفته است. بنا بر اعلام کمیساریای عالی پناهندگان، این کارزار عمدتاً مهاجران را هدف قرار داده است.
مقام‌های پاکستانی گفته‌اند که این اقدام به دلیل حملات تروریستی و جرایمی صورت گرفته که آن‌ها مسئولیت آن را بر عهده مهاجران دانسته‌اند. افغانستان این اتهامات را رد کرده و روند بازگشت را «اخراج اجباری» خوانده است.
اکنون این دو برادر با ورود به افغانستان امیدوارند که بتوانند آینده‌ای برای خود بسازند.
میرعلی، پس از رسیدن به ولایت ننگرهار و تغییر زبانش از اردو به پشتو، گفت: «برای ما در کابل برنامه‌ای در نظر گرفته شده و قرار است آنجا به ما کمک کنند. ما چیزی نداریم و از دولت می‌خواهیم که برای ما زمین، خانه و کار فراهم کند.»
