پانامه روز شنبه ده‌ها مهاجر، به شمول شهروندان افغانستان، را که پس از اخراج از ایالات متحده برای هفته‌ها در یک اردوگاه دورافتاده نگه داشته شده بودند، آزاد کرد و به آن‌ها ۳۰ روز فرصت داد تا این کشور را ترک کنند.
به گزارش اسوشیتدپرس، این تصمیم بسیاری از مهاجران را، از جمله حیات‌الله، یک مرد ۲۹ ساله از افغانستان که در سال ۲۰۲۲ کشورش را ترک کرده بود، در وضعیت نامشخصی قرار داده است.
او گفته است: «ما پناهنده‌ایم. پولی نداریم. نمی‌توانیم هزینه هتل در پانامه سیتی را بپردازیم و بستگانی هم اینجا نداریم.»
او افزود: «من تحت هیچ شرایطی نمی‌توانم به افغانستان برگردم… طالبان آنجا را اداره می‌کند و می‌خواهد من را بکشد. چطور می‌توانم برگردم؟»
مقام‌های پانامه اعلام کرده‌اند که مهاجران اخراج‌شده می‌توانند در صورت نیاز، اقامت خود را تا ۶۰ روز دیگر تمدید کنند. با این حال، بسیاری از آن‌ها، از جمله اوماغ، همچنان نمی‌دانند پس از این مهلت چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود.
وضعیت نامشخص مهاجران اخراج‌شده
گروه‌های حقوق بشری و وکلای مدافع مهاجران برای تأمین سرپناه و دیگر نیازهای آن‌ها تلاش کرده‌اند. در همین حال، ده‌ها مهاجر دیگر همچنان در اردوگاه باقی مانده‌اند.
در میان آزادشدگان، مهاجرانی بودند که از خشونت و سرکوب در پاکستان و ایران گریخته بودند، و همچنین نیکیتا گاپونوف، مردی ۲۷ ساله که به دلیل گرایش جنسی خود از روسیه فرار کرده بود.
او گفت که در مرز امریکا بازداشت شده اما اجازه نیافته درخواست پناهندگی دهد. گاپونوف افزود: «به‌محض پیاده شدن از بس، امشب روی زمین خواهم خوابید.»
برخی دیگر اعلام کردند که همچنان قصد دارند به سوی شمال حرکت کنند، حتی اگر به تازگی از امریکا اخراج شده باشند.
این مهاجران عمدتاً از کشورهای آسیایی بودند و اخراج آن‌ها بخشی از توافق میان دولت دونالد ترامپ، پانامه و کاستاریکا برای تسریع روند بازگرداندن مهاجران محسوب می‌شد. بر اساس این توافق، امریکا صدها مهاجر، از جمله خانواده‌های دارای فرزند، را به پانامه و کاستاریکا فرستاده بود تا از آنجا برای بازگرداندن آن‌ها به کشورهای مبدأ اقدام شود.
منتقدان این توافق را «صادرات روند اخراج مهاجران» توسط امریکا توصیف کرده‌اند.
نگرانی‌های حقوق بشری زمانی شدت گرفت که صدها مهاجر اخراج‌شده در هتلی در پانامه سیتی، از پشت پنجره‌های خود یادداشت‌هایی را بالا گرفتند که در آن‌ها درخواست کمک کرده و از بازگشت به کشورهایشان ابراز ترس کرده بودند.
بر اساس قوانین بین‌المللی پناهندگی، افراد در صورت فرار از جنگ یا آزار و اذیت، حق دارند درخواست پناهندگی دهند.
