بربنیاد آمارهای موجود درحالی که ۵۰درصد مکتب‌های دایکندی ساختمان ندارند، باشندگان ولسوالی “میرامور” این ولایت می‌گویند که کار ساخت مکتبی را که اوایل امسال آغاز کرده بودند، در حال تکمیل شدن است.
جواد باهنر یکی از سرشناسان محل در این باره می‌گوید که کار ساخت مکتب ابتداییه‌ی «اسپوک» در روستای «اسپوک» ولسوالی میرامور، ۹۰ درصد پیش‌رفته‌است.
در ساختن مکتب ابتداییه‌ی اسپوک، یک موسسه که دفتر مرکزی آن در آسترالیا است، با مردم محل هم‌کاری کرده‌است. برای ساخت این مکتب بیش از یک میلیون افغانی پول گِرد‌آوری شده‌است.
پنج سال از تاسیس مکتب ابتداییه‌ی اسپوک می‌گذرد و پیش از این شاگردان دختر و پسر این مکتب روی خاک و زیر خیمه درس می‌خواندند.
لیسه‌های دخترانه و پسرانه‌ی دیگر در ولسوالی میرامور با این روستا ۱۰ کیلومتر فاصله دارد که مسیر آن‌ها برای رفتن کودکان به این مکتب‌ها در گذشته بسیار دشوار بود.
با این حال مکتب «اسپوک» یک آموزگار رسمی دارد که برای شاگردان آن کفایت نمی‌کند.
باشندگان این روستا از مسوولان می‌خواهند که برای استخدام آموزگار و فراهم کردن کتاب، دست آن‌ها را بگیرند.
این در حالی است که در ماه سرطان امسال، باشندگان روستای «سیاه‌چوب پایین» در ولسوالی “سنگ‌تخت‌وبندر” ولایت دایکندی، ساختمان یک مکتب دخترانه را از بودجه‌ی شخصی‌شان تهداب‌گذاری کرده بودند.
برای ساخت این مکتب یک میلیون و ۴۰۰ هزار افغانی جمع‌آوری شده بود. این مکتب دارای شش صنف درسی خواهد بود.
وضعیت معارف در ولایت دایکندی چگونه است؟
بربنیاد آمارهای ریاست معارف دایکندی، در این ولایت ۴۴۲ مکتب دولتی فعال وجود دارد که از این میان، ۵۰ درصد آن‌ها ساختمان ندارد.
به گفته‌ی مسوولان ریاست معارف طالبان در دایکندی، ۱۶۴ هزار دانش‌آموز که نزدیک به ۴۸ درصد آنان را دختران تشکل می‌دهند، در این ولایت مشغول آموزش استند.
در کنار نبود ساختمان مکتب‌ها، کم‌بود آموزگار و دست‌رسی نداشتن دانش‌آموزان به کتاب و مواد درسی، از چالش‌های دیگر فراراه آموزش و پروش در دایکندی گفته می‌شود.
با این حال مسوولان ریاست معارف طالبان در دایکندی می‌گویند که از ۵هزارو ۸۶۴ بست آموزگاران در مکتب‌های این ولایت، ۳هزارو ۳۶۴ آموزگار موجود بوده و ۲هزارو ۵۰۰ آموزگار دیگر کم‌بود است.
به‌گفته‌ی این مسوولان: مکاتب دایکندی با کم‌بود نزدیک به‌‌یک میلیون کتاب درسی نیز روبه‌رو است.
ولایت دایکندی در مرکز افغانستان نزدیک ۴۵۹ کیلومتر از کابل پایتخت کشور فاصله دارد و نزدیک به ۹۰ درصد باشندگان این ولایت مصروف کشاروزی استند و در ۲۰ سال گذشته کم‌ترین برنامه‌های توسعه‌ای در آن‌جا عملی شده‌است.
امسال به‌دلیل خشک‌سالی و افزایش بی‌کاری، مشکلات مردمِ دایکندی بیش‌تر از هر سال دیگر است.
