وزیر دفاع هند در نشست شانگهای که در تاشکند پایتخت ازبیکستان برگزار شد، گفت که اعضای این سازمان باید بهگونهی متحد با هراسافگنی بجنگند و تهدید این گروهها (هراسافگنان) را بههرگونهی ممکن از میان بردارند.
این مقام هندی در نشست وزیران دفاع سازمان همکاریهای شانگهای در تاشکند ازبیکستان، هرگونه هراسافگنی را از سوی هر کسی و برای هر هدفی که انجام شود، جنایت در برابر بشریت گفتهاست.
راجنات سینگ وزیر دفاع هند از همه طرفها میخواهد که مقامهای افغانستان را تشویق کنند تا از طریق گفتوگو به آشتی ملی دست یابند و یک ساختار سیاسی گسترده و فراگیر را در افغانستان ایجاد کنند.
آقای سینگ گفت: «هند از یک افغانستان صلحآمیز، باامن و باثبات حمایت میکند. من از همه طرفها میخواهم که مقامهای افغانستان را تشویق کنند تا از طریق گفتوگو و مذاکره به آشتی ملی دست یابند و یک ساختار سیاسی گسترده، فراگیر در (این) کشور ایجاد کنند.»
وزیر دفاع هند پیشنهاد کردهاست که خاک افغانستان نباید به پناهگاه امن هراس افگنان بدل شود.
وزیر دفاع هند ادامه داد: «خاک افغانستان نباید برای ارعاب یا حمله بههیچ کشوری از طریق فراهم کردن پناهگاههای امن و آموزش بههراسافگنان و حمایت از فعالیتهای آنها از طریق کمکهای مالی استفاده شود.»
از سویی هم برخی از آگاهان مسایل سیاسی میگویند که افغانستان بههند برای دسترسی به آسیای مرکزی از اهمیت ویژهای برخوردار است و در ۲۰ سال گذشته، دهلی نو سرمایهگذاریهای هنگفتی را برای تقویت دموکراسی و پروژههای زیربنایی انجام دادهاست.
شفیقالله شفیق آگاه مسایل سیاسی میگوید: «برای هند، افغانستانِ صلحآمیز که بتواند گروهها و اقوام مختلف را در یک حکومت فراگیر جابهجا سازد و طرفدار ارزشهای مردمسالار باشد و افغانستانی که بازتاب دهندهی جریانهای رادیکال و هراس افگن نباشد، اهمیت دارد.»
طالبان در واکنش به سخنان وزیر دفاع هند میگویند که از خاک افغانستان در برابر هیچ کشور استفاده نخواهد شد و کابل از هر راه برای برگشتاندن مخالفان سیاسی استفاده خواهد کرد.
ذبیحالله مجاهد سخنگوی امارت اسلامی در این باره گفت: «اگر مذاکرات به این مفهوم باشد که کسی خود را یک جهت فرض کند و مشکل را بزرگ بسازد، به او معنا نیست؛ ولی تماس برای این است که افهام و تفهیم صورت بگیرد و شکایتها شنیده شود و درِ مذاکره بهروی آنان باز است.»
سازمان همکاریهای شانگهای یک سازمان اروپایی-آسیایی است که هدف آن تقویت همکاریهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی بین هشت کشور عضو و چهار کشور ناظر است.
سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۰۱ میلادی برای مبارزه با اسلامگرایی افراطی و نگرانیهای دیگر امنیتی در چین، روسیه و چهار کشور دیگر از اتحاد جماهیر شوروی پیشین ایجاد شد.
روسیه، چین، تاجیکستان، ازبیکستان، قرغیزستان، قزاقستان، هند، ایران و پاکستان از اعضای اصلی و افغانستان، بلاروس و مغولستان اعضای ناظر این سازمان استند.