گلف از جمله‌ی بازی‌های اشرافی است که خاستگاه آن به خاندان شاهی اسکاتلند در قرن شانزده میلادی بر می‌گردد.
این بازی سالیان متمادی یکی از سرگرمی‌های دربارهای شاهی و اشراف و صاحبان املاک و سرمایه بود، اما از اواسط قرن بیستم دربین سیاستمداران و زمامداران غربی به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی در آمد، چنان که اکثریت باور دارند که بنیان گذار گلف دیپلماسی (Golf Diplomacy) ایزنهاور (Eisenhower) که بین سال‌های (۱۹۵۳-۱۹۶۱) رئیس‌جمهور امریکا بود، می‌باشد. چنان که موصوف برای برخی مذاکرات غیر رسمی با زمامداران متحد غربی و عربی‌اش از جمله با چرچیل صدراعظم انگلیس، شاه سعود بن عبدالعزیز پادشاه وقت عربستان، صدراعظم استرالیا رابرت منزیز، الیزابت ملکه انگلستان و نوبو سکه صدراعظم ان زمان جاپان، در ضمن بازی های گلف برای نزدیکی و تحکیم روابط مذاکراتی انجام داد که دست آوردهای نیز در قبال داشت.
در زمره رئیسان جمهور امریکا، بارک اوباما نیز در میدان‌های گلف با برخی از سران جهان تعاطی افکار نموده، اما دونالد ترمپ در دوران اول ریاست جمهوری‌اش (۲۰۱۷-۲۰۲۱) که از علاقمندان این بازی است نیز در میدان‌های گلف از سیاسیون داخلی و اعضای گانگرس در مسایل مربوط به امور کشورداری‌اش دید‌وبازدید می‌نمود و مهمانان کلاس بلند بین المللی از جمله با شینزو آبه صدراعظم جاپان، محمد بن سلمان ولیعهد عربستان و سکات موریسون صدراعظم ملاقات‌هایی داشت. چنان که در این میان بازی در میادین گلف باعث آغاز صفحه‌ی جدید در مناسبات ستراتیژیک در روابط بین جاپان و امریکا را به همراه داشت.
حالا که اینک باز ترمپ هفتاد وهشت ساله برای بار دوم وارد قصر سفید می‌گردد، دیده شود که آیا انرژی و شوق بازی گلف هنوز هم در او وجود خواهد داشت؟ و آیا باز هم از میادین گلف به حیث ابزار دیپلماسی برای پیشبرد اهداف ستراتیژیک سیاست داخلی و خارجی خود بهره خواهد گرفت و یا خیر؟
همچنین آیا ترمپ علاقمندان جدید و نو اموری را به میدان گلف دیپلماسی دعوت و جذب خواهد نمود یا خیر؟
آن چه مهم است این است که آیا ترمپ علاقمندان جدیدی چون طالبان را که با بازی گلف آشنا نیستند را به این میادین علاقمند خواهد ساخت و از آن ها دعوت به این مکان خواهد نمود یا خیر؟ و یا اینکه ترمپ از رهبران طالبان در قصرها و محلات تفریحی دیگر رئیس‌جمهوری امریکا چون کمپ دیوید استقبال خواهد نمود. چنان که بعد از امضای معاهده دوحه (۲۹ فبروری ۲۰۲۰) که بین امریکا و طالبان در امضاء شد، ترمپ در ضمن بیاناتی اظهار داشت که از ملا برادر رئیس هیئت مذاکره کننده طالبان در دوحه در کمپ دیوید استقبال خواهد نمود.
از سوی دیگر، آیا ترمپ با متحدان ستراتیژیک‌اش در میادین گلف تصمیم خواهد گرفت که یک بار دیگر به طرف افغانستان رو آورد و تیوری‌های میدان گلف را در میدان افغانستان بطور عملی بر ضد طالبان به کار برد.
زیرا تجربه ترمپ مبین این است که کمتر به ملاحظه رسیده که موصوف دارای پالیسی مدون برای اهداف ستراتیژیک در سیاست‌های اش بوده باشد. بنا بر این، دور از انتظار نیست که هر یک از این گزینه‌ها را انتخاب و در راه تطبیق آن اقدام ورزد.
نصرالله ستانکزی آگاه مسایل سیاسی و بین المللی و استاد پیشین دانشکده حقوق و علوم سیاسی در دانشگاه کابل است.
مسئولیت محتوای مقاله‌هایی که در بخش دیدگاه وب‌سایت آمو منتشر می‌شوند به دوش نویسندگان آن است.
